یکی از کسانی که در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید،[1] منجح؛ غلام آن حضرت(ع) بود.[2] وی ابتدا غلام امام حسن مجتبی(ع)[3] و سپس غلام امام حسین(ع) بود.[4] البته در برخی منابع متأخر آمده است که امام حسین(ع) مادر او «حسینه» را از نوفل بن حارث بن عبدالمطلب خرید. سپس فردی به نام «سهم» با کنیز امام حسین(ع) ازدواج کرد و فرزندی به نام «منجح» از ازدواج آن دو به دنیا آمد. بعد از آن، مادر منجح به عنوان خدمتکار در خانه امام سجاد(ع) مشغول به کار بوده و خود منجح نیز در خانه امام حسین(ع) و از موالی حضرتشان بود. زمانی که امام حسین(ع) به سمت کربلا حرکت کرد، منجح به همراه مادرش نیز همراه امام(ع) شد. [5]
در روز عاشورا منجح توسط حسان بن بکر حنظلی به شهادت رسید.[6]
در زیارت ناحیهی مقدسه اینگونه از وی تجلیل شده است: «السَّلَامُ عَلَى مُنْجِحٍ مَوْلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ».[7]
[1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614؛ «انگیزههای امام حسین(ع) برای به همراه داشتن خانواده»، 83277؛ «گریه و جزع نمودن امام حسین(ع) در مرگ یاران و فرزندان»، 30121.
[2]. شیخ مفید، الاختصاص، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، محرمی زرندی، محمود، ص 83، قم، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، 1413ق.
[3]. محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 210، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق؛ مقریزى، احمد بن على، المقفى الکبیر، محقق، یعلاوى، محمد، ج 3، ص 335، بیروت، دار الغرب الإسلامی، چاپ دوم، 1427ق.
[4]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الابواب(رجال طوسی)، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 105، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1427ق.
[5]. السید عبد المجید الحسینی الحائری الشیرازی، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین علیه السلام و اصحابه، ص 327، قم، زمزم هدایت، بیتا.
[6]. الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، ج 1، ص 210.
[7]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده، آخوندی، محمد، ج 2، ص 575، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1367ش.