یکی از کسانی که توانست روز عاشورا در مسیر هدفی که امام حسین(ع) دنبال میکرد به فیض شهادت برسد، مسلم(اسلم)[1] بن کثیر ازدی[2] اعرج،[3] است. برخی نویسندگان متأخر او را همان سلیمان بن کثیر دانستهاند که در برخی زیارات از او یاد شده است.[4] و نیز در زیارت میخوانیم: «السَّلَامُ عَلَى أَسْلَمَ بْنِ کَثِیرٍ الْأَزْدِیِ الْأَعْرَج».[5] که این احتمال نیز وجود دارد که «اسلم بن کثیر ازدی» همان «مسلم بن کثیر ازدی» باشد و به دلیل اشتباه در نسخهبرداری این تفاوت در آن به وجود آمده باشد.
بر اساس گزارش ابن شهرآشوب، مسلم بن کثیر در همان حملات اولیه دشمن به درجهی شهادت نایل آمد.[6]
همچنین در برخی از منابع متأخر آمده است که وى، از تابعین ساکن کوفه بوده و در نبردهای امام علی(ع) نیز حضور داشت که در یکى از آنها از ناحیهی پا[7] توسط عمرو بن ضبة تمیمی زخمى شد.[8]
او در جریان قیام امام حسین(ع)، مسلم بن کثیر از کوفه خارج و رهسپار کوى ایشان شد و به همراه غلامش رافع،[9] هنگام فرود آمدن آنحضرت(ع) در کربلا به آن بزرگوار رسید.[10]
گزارشهای اخیر چندان مورد اعتماد نیست، مگر آنکه مستندی در منابع کهن داشته باشد.
[1]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 494، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
[2]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع، ص 155-156، قم، آل البیت ع، چاپ دوم، 1406ق؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 212، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق.
[3]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الابواب(رجال طوسی)، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 105، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1427ق.
[4]. محدّثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص 230، قم، نشر معروف، چاپ دوم، 1417ق.
[5]. المزار الکبیر، ص 494.
[6]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 113، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[7]. سماوی، شیخ محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)، ص 185، قم، دانشگاه شهید محلاتی، چاپ اول، 1419ق.
[8]. الحسینی الحائری الشیرازی، سید عبدالمجید، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین ع و اصحابه، ص 432، قم، زمزم هدایت، بیتا.
[9]. ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)، ص 185.
[10]. ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین ع و اصحابه، ص 432.