بر اساس روایتی از منابع اهل‌سنت، در زمان حضرت عیسی(ع)، بیماری وسیعی همه نقاط را فرا گرفت و قبل از آن‌که بیماری توسط پزشکان درمان شود، تعداد فراوانی از مردم از دنیا رفتند. وقتی این ماجرا برای رسول خدا(ص) تعریف شد، آن‌حضرت(ص) در سجده به خدا عرضه داشت: اگر امت من به این بیماری مبتلا شد راه چاره‌ی آن چیست؟! جبرئیل نازل شد و گفت: اگر امت تو در عمر خود یک مرتبه این دعا را بخواند و هفت مرتبه سوره توحید را بر حیوانی مانند گاو و غیر آن بخواند و سپس آن حیوان را قربانی نماید و بین مردم تقسیم کند. خداوند هر کسی که یک لقمه از این قربانی را مصرف نماید از وبا و طاعون در امان می‌دارد:
«اللهمّ إنی أسألک بأسمائک یا مؤمن یا مهیمن یا قریب خلّصنا من الوباء و الطاعون، یا اللّه الأمان یا اللّه الأمان، یا اللّه الأمان. یا ذا النعمة السابغة یا ذا الکرامة الظاهرة یا ذا الحجّة البالغة خلّصنا من الوباء و الطاعون یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«یا قائم لا یزول یا عالم لا ینسی یا باقی لا یفنی خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«یا حیّ لا یموت یا صمد لا یطعم یا غنی لا یفتقر خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«یا اللّه یا رحیم یا قدیم من کل قدیم یا عظیم من کل عظیم یا کریم من کل کریم خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«یا من هو فی سلطانه عظیم یا من هو فی ملکه قدیم یا من هو فی علمه محیط یا من هو فی عزّه لطیف یا من هو فی لطفه شریف یا من هو فی ملکه غنی خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«یا من إلیه یهرب العاصون یا من علیه یتوکل المتوکلون یا من إلیه یرغب الراغبون یا من إلیه یلتجئ الملتجئون یا من إلیه یفزع المذنبون خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
« اللهم إنی أسألک ببقائک یا عالم یا قائم یا غفور یا بدیع البقاء یا واسع اللطف یا حافظ یا حفیظ یا مغیث یا صمد یا خالق یا نور قبل نور یا اللّه خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«یا من هو فی قوله فصل یا من هو فی ملکه قدیم یا من هو فی حلمه لطیف یا من هو فی عطائه شریف یا من هو فی أمره حکیم یا من هو فی عذابه عدل خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«اللهم إنی أسألک بأسمائک الحسنی یا أول الأولین و آخر الآخرین یا أرحم الراحمین خلّصنا من الطاعون و الوباء یا اللّه الأمان» سه مرتبه.
«أسألک أن تجیرنا من عذابک و اغفر لنا و لآبائنا و أمهاتنا و لأولادنا و ذریاتنا و لجمیع المسلمین و المسلمات و المؤمنین و المؤمنات الأحیاء منهم و الأموات و نجنا من جمیع الکربات و اعصمنا من جمیع الآفات و خلّصنا من البلیات و ادفع عنا الوباء و البلاء و الأمراض و العلل برحمتک یا أرحم الراحمین اللهم إنی أعوذ بک من الفتن و الطاعون و نعوذ بک من الهم و هجوم الوباء و من موت الفجأه و نعوذ بک من درک الشقاء و سوء القضاء و نعوذ بک من جمیع قضایاک و بلایاک یا حی یا قیوم یا رحیل یا برخیلا یا تمشینشا برحمتک یا أرحم الراحمین، و صلی اللّه علی سیدنا محمد و علی آله و صحبه و سلم تسلیما».[1]
گفتنی است؛ این دعا تنها در کتاب الرحمة فی الطب و الحکمة و بدون سند ذکر شده است؛ و با فرض پذیرش، باید گفت: این دعا از اسمای الهی تشکیل شده است که بخشی از آن در چند فراز دعای جوشن کبیر[2] نیز آمده است. در این‌که اسامی خدای متعال ذاتا دارای اثر هستند، جای بحث و تردید ندارد؛ اما انتساب این دعا به پیامبر اسلام(ص) و یا یکی از معصوم(ع) صحیح نیست و تنها می‌توان آن‌را با قصد رجاء خواند.
[1]. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر، الرحمه فی الطب و الحکمه، ص 111- 112، مکتبه العصریه، بی‌تا.