اگر در بین وضو شک شود که عضوی از اعضای از وضو شسته یا مسح شده است؟ باید برگشته و جزء مشکوک را انجام دهد، سپس به ترتیب وضو تمام گردد.
ولی اگر بعد از پایان وضو، شک شود که عضوی از اعضای وضو را شسته یا مسح کرده، به شک اعتنا نمی کند.
در زیر فتوای برخی از فقها بیان می شود:
حضرت امام خمینی (ره):«اگر شک بعد از فراغ(اتمام) وضوء است اعتنا نکند و چنان چه در اثناء وضوء شک کند، اعتنا کند مگر این که کثیر الشک باشد».[1]
حضرت آیة الله مکارم شیرازی:«اگر بعد از فراغت وضو شکّ کند همه کارهاى وضو را انجام داده یا نه، یا شرایط در آن جمع بوده یا نه، اعتنا نکند، امّا اگر در حال وضو شکّ کند باید به جا آورد».[2]
حضرات آیات گلپایگانی، صافی، بهجت:«اگر بعد از وضو یا در بین آن یقین کند که بعضى جاها را نشسته یا مسح نکرده است، چنانچه رطوبت جاهایى که پیش از آن است خشک شده باشد باید دوباره وضو بگیرد و اگر خشک نشده باید جایى را که فراموش کرده و آن چه بعد از آن است بشوید یا مسح کند و اگر در بین وضو در شستن یا مسح کردن جایى شکّ کند باید به همین دستور عمل کند».[3]
حضرت آیة الله فاضل لنکرانی:«اگر بعد از آنکه از وضو فارغ شده شک کرده اعتنا نکند و وضویش صحیح است؛ ولی اگر در اثنا شک کرده باید برگردد و مشکوک را بیاورد، پس از آن به ترتیب وضو را تمام کند».[4]
[1] . خمینى، سید روح اللّٰه، استفتاءات، ج 1، ص 43، دفتر انتشارات اسلامى ، چاپ پنجم، قم، 1422 ق.
[2] . خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل،محقق/ مصحح: بنى هاشمى خمینى، سید محمد حسین، ج 1، ص 178، دفتر انتشارات اسلامى،، چاپ هشتم، قم، 1424 ق.
[3] . همان، ص 180.
[4] . فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ص 56، س 151، چاپ مهر، چاپ دوم، قم، 1375ش.