در برخی سخنرانی‌ها به ماجرایی اشاره می‌شود که طی آن، امام صادق(ع) خطاب به یکی از شیعیان خود که در حال شرابخواری بود و با دیدن حضرتشان از خجالت روبرگرداند، فرمود:
«اگر گناه هم انجام میدهید، اما روی خود را از ما برنگردانید!»
این ماجرا به صورت گسترده در فضای مجازی نیز منتشر و به توضیح و تفسیر آن پرداخته شده است.
با این وجود اما با جست‌وجویی که در منابع معتبر و قابل استناد حدیثی داشتیم، اثری از این گزارش نیافتیم.
(واضح است که در صورت دست‌یابی به منبعی معتبر، این پاسخ را ویرایش خواهیم کرد).
البته گفتنی است که رو برنگرداندن گناه‌کاران از خداوند و اولیای او، توصیه‌ای است که فراوان در آیات و روایات بدان پرداخته شده؛ از این‌رو می‌توان آن‌را با تعالیم دینی همخوان دانست؛ چرا که انسان گناه‌کار -هر چند با گناهان بزرگ-، نباید از فضل و رحمت خدای مهربان ناامید باشد؛ به دلیل آن‌که خداوند خود وعده داده است که با توبه تمام گناهان را می‌بخشد.
روی‌گردانی و قطع ارتباط با ائمه(ع) نیز به نوعی به معنای مأیوس شدن از رحمت الهی است؛ زیرا چه بسا ارتباط با دوستان خدا این امکان را برای فرد گناه‌کار فراهم کند که روزی این توفیق نصیبش شود تا از گناهانش پشیمان شده و به دامان رحمت الهی باز گردد.
با تمام آنچه گفته شد، اما چنین واقعیتی توجیه‌گر آن نیست که بدون استناد به کتب معتبر، گفتار و یا رفتاری را در مورد پیامبران و امامان(ع) نقل کنیم.