از نظر اسلام موسیقی و آوازی که از نوع غنا باشد حرام است؛ یعنی خواندن، اجرا کردن، شنیدن و اجرت گرفتن بر آن حرام است، و در این قسم از موسیقی بین مجالس زنانه و مردانه و مراسم مولودی و غیر آن فرقی نیست. مراد از غنا آن موسیقی و آوازى است که کشیدن و زیر و بالا کردن صدا به گونهای است که طرب آور و مناسب مجالس لهو و لعب باشد.
در غنای حرام میان خوانندگى و تصنیف به شعر و نثر، و میان کلام باطل و کلام حق؛ مثل قرآن؛ دعا؛ مناجات و روضه خوانى، فرقى نیست. تنها یک مورد استثناء شده است[1] که آن غنای زن در عروسى براى زنها است، و احتیاط واجب اقتصار است به زفاف عروس و مجلسى که آماده شده براى زفاف؛ مقدم باشد یا مؤخر، نه مطلق مجلس عروسى و حرام است از براى مردان مطلقاً.[2]
آیت الله العظمی خامنهای در این مورد چنین میفرماید:
استفاده از آلات موسیقى براى نواختن موسیقى لهوى و مطرب جایز نیست، امّا آواز خوانى در مجالس عروسى، بعید نیست براى زنان جایز باشد.[3]
[1]. بدیهی است که در این مسئله انسان باید به فتوای مرجع تقلید خود مراجعه نماید، و آنچه در ذیل میآید نظر امام خمینی و آیت الله العظمی خامنهای است.
[2]. امام خمینی، نجاة العباد، ص 223، مسئله 9، معاملات محرمه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(قدس سره)، چاپ اول، 1422ق.
[3]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 2، ص 964، س 1134، «موسیقى و غنا»، قم، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. دف زدن توسط زنان در عروسیها چه حکمى دارد؟.