بعد از غسل، واجب است میّت را حنوط کنند؛ یعنى به پیشانى، کف دست ها، سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور بمالند.[1] ولی اگر بعد از دفن متوجه شوند که میت را حنوط نکرده اند، در صورتى که بدن در قبر، بو نگرفته و منفسخ (متلاشی) نشده، واجب است نبش قبر و در همان قبر حنوط شود و بیرون آوردن او از قبر لازم نیست، اما اگر منجر به هتک او شود (مانند انتشار بوی بد یا متلاشی شدن بدن و ...) وجوب حنوط ساقط می شود.[2]
این پرسش، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1]. امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، محقق و مصحح: بنى هاشمى خمینى، سید محمد حسین، ج 1، ص 330، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[2]. گلپایگانى، سید محمد رضا موسوى، مجمع المسائل، ج 1، ص 99، دار القرآن الکریم، قم، 1409 ق؛ تبریزى، جواد، استفتاءات جدید، ج 2، ص 46، بی جا، بی تا، قم؛ لنکرانى، محمد فاضل موحدى، جامع المسائل، ج 2، ص 122، انتشارات امیر قلم، چاپ یازدهم، بی تا، قم.