یکی از مسائلی که در آموزه های دینی مورد تأکید قرار گرفته، سلام کردن مؤمنان به یکدیگر است. از این دستور مواردی استثنا شده است که از مصادیق آن، سلام کردن به غیر مسلمان است. در کتاب های فقهی، سلام کردن به غیر مسلمانان مکروه شمرده شده است: "در جواب سلام کافران، به صورت کوتاه(علیک، علیکم) اکتفا شود".[1]
البته این مسئله بستگی به مقدار و میزان معاشرت مسلمانان با آنان دارد، در مواردی ممکن است برخورد خشک و غیر عاطفی با آنان صحیح نباشد و با توصیه هایی که در دین آمده است منافات داشته باشد.
نمونه ایی از این سفارشات که در روایات آمده، چنین است: رسول خدا (ص) در پاسخ به یهودیانی که به جای "السلام علیکم" به حضرت، "السام علیکم" (درخواست مرگ و مرض) خطاب کردند، فرمودند: "علیک" و وقتی مواجه با ناسزا گویی و عکس العمل برخی از زنان خود در این باره شدند، او را دعوت به آرامش و مدارا کردند و فرمودند: "إِنَّ الْفُحْشَ لَوْ کَانَ مُمَثَّلًا لَکَانَ مِثَالَ سَوْءٍ، إِنَّ الرِّفْقَ لَمْ یوضَعْ عَلَى شَیءٍ قَطُّ إِلَّا زَانَهُ وَ لَمْ یرْفَعْ عَنْهُ قَطُّ إِلَّا شَانَه"؛[2] اگر فحش و ناسزا را مجسم مىکردند، مجسمه زشت و کریهى ساخته مىشد. نرمش و ملایمت را به هر چیزى اضافه کنند مایه زینت است، نرمش و ملایمت را از هر چیزى بگیرند مایه زشتى و قباحت است.
بنابراین، در مواردی که غیر مسلمانانی که سر جنگ و دشمنی با ما ندارند و از طرفی به اقتضای ضرورت، با آنان ارتباط و رفت و آمد داریم، بهتر است به گونه ای با آنان معاشرت داشته باشیم که چهره زشتی از مسلمانان و دین در ذهن آنان نقش نبندد.
این پرسش پاسخ تفصیلی ندارد.
[1]ر.ک: فاضل لنکرانى، محمد، احکام جوانان، ص 182، انتشارات امیر قلم، قم، 1427 ق؛ طباطبایى یزدى، سید محمد کاظم، العروة الوثقى مع تعلیقات الفاضل، ج 1، ص 536، مرکز فقهى ائمه اطهار (ع)، قم، بی تا.
[2] کلینی، محمد بن یعقوب، ج 2، ص 648، دار الکتب الإسلامیة، تهران ، 1365ش.