کد سایت
fa26205
کد بایگانی
31307
نمایه
سخن گفتن خدا با بندگان
طبقه بندی موضوعی
ارتباط انسان و خدا,انسان و خدا
برچسب
وحی|سخن گفتن خدا|بندگان
خلاصه پرسش
آیا این خداوند است که در درون ما با ما سخن میگوید؟
پرسش
آیا این خداوند است که در بدن ما با ما سخن میگوید. من یکبار گفتم خدایا دلم گرفته، بعد از یک ثانیه دیدم زبانم به سخن آمد و گفت برای چه دلت گرفته، آیا این واقعاً خدا است که با ما سخن میگوید.
پاسخ اجمالی
خداوند از همه کس به ما مهربانتر و نزدیکتر است،[1] نه تنها سخنان ما را میشنود، بلکه حتی نسبت به نیت باطنی ما نیز با خبر است.[2]
تمام قدرت ما، کار کردن ما، راه رفتن ما، حرف زدن ما و ... همه با قدرت الهی است، امّا این بدان معنا نیست که خدا مستقیماً این کارها را انجام میدهد، بلکه ما با اراده خودمان سخن میگوییم.
خداوند با واسطههای درونی چون عقل، وجدان، نفس لوامه و ... با انسان سخن میگوید، امّا وحی مصطلح، منحصر به پیامبران است.
شایسته هیچ انسانى نیست که خدا با او سخن بگوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجاب، یا رسولى مىفرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحى مىکند؛ چرا که او بلند مقام و حکیم است![3]
تمام قدرت ما، کار کردن ما، راه رفتن ما، حرف زدن ما و ... همه با قدرت الهی است، امّا این بدان معنا نیست که خدا مستقیماً این کارها را انجام میدهد، بلکه ما با اراده خودمان سخن میگوییم.
خداوند با واسطههای درونی چون عقل، وجدان، نفس لوامه و ... با انسان سخن میگوید، امّا وحی مصطلح، منحصر به پیامبران است.
شایسته هیچ انسانى نیست که خدا با او سخن بگوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجاب، یا رسولى مىفرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحى مىکند؛ چرا که او بلند مقام و حکیم است![3]
[1]. «وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ»، ق، 16.
[2]. «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ»، غافر، 19.
[3]. «وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلاَّ وَحْیاً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولاً فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ ما یَشاءُ إِنَّهُ عَلِیٌّ حَکیمٌ»، شوری، 51.