روشن است که بوسیدن نامحرم -مطلقا- حرام است، و در مورد محارم نیز، در صورتی جایز است که از روی شهوت و لذت جنسی نباشد.[1] اما در خصوص بوسیدن از لب، امام صادق‌(ع) فرمود:

«بوسیدن لب، جز از همسر و بچه خُردسال صحیح نیست».[2]

بنابراین، بوسیدن لب بچه‌ها در سن طفولیت اشکالی ندارد، ولی اگر از سن کودکی عبور کرد، اقدام به این عمل، اگرچه حرام نیست،[3] ولی از نظر اخلاقی صحیح نیست و ممکن است در آینده زمینه‌ی انحراف را فراهم آورد.

گفتنی است، اسلام، درباره‌ی بوسیدن فرزندان و محبت به آنها تأکید کرده[4] و در مورد آداب بوسیدن، بوسه از پیشانی را سفارش نموده است.[5]

[1]. ر. ک: نمایه 10127 (بوسیدن روی افراد).

[2]. «عن أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: «لَیسَ‏ الْقُبْلَةُ عَلَى‏ الْفَمِ‏ إِلَّا لِلزَّوْجَةِ أَوِ الْوَلَدِ الصَّغِیرِ»؛ کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج ‏2، ص 186، ح 6، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، 1407ق.

[3]. بهجت، محمد تقى، استفتاءات، ج ‌4، ص 199، س 5309، قم، دفتر حضرت آیة الله بهجت، چاپ اول، 1428ق.

[4]. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَ مَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللَّهُ یوْمَ الْقِیامَةِ ...»؛ کافی، ج ‌6، ص 49، ح 1.

[5]. ر. ک: نمایه 8332 (بوسیدن دست فقها و عالمان دینی) و 108260 (بوسه پیامبر(ص) به زیر گلوی امام حسین(ع) ).