کد سایت
fa36681
کد بایگانی
44425
نمایه
سوراخ کردن گوش دختران
طبقه بندی موضوعی
گوناگون
برچسب
دختر|پسر|استحباب|سوراخ کردن گوش|روز هفتم
خلاصه پرسش
آیا سوراخ کردن گوش فرزندان(دختر و پسر) مستحب است؟
پرسش
آیا درباره سوراخ کردن گوش دختران و زمان خاص آن در روایات چیزی بیان شده است؟ آیا چنین کاری مستحب است؟
پاسخ اجمالی
یکی از مستحباتی که برای روز هفتم ولادت بچه نقل شده، سوراخ کردن گوش است.
روایاتی که در این‌باره نقل شده دو دسته‌اند؛ در برخی از روایات سفارش به سوراخ کردن گوش پسر بچه شده است،[1] در برخی از آنها تنها لفظ «مولود»(فرزند متولد شده) آمده که هم شامل دختر و هم پسر می‌شود:
1. امام صادق(ع): «برای مولود (فرزند متولد شده)، عقیقه کنند و گوش او را سوراخ کنند».[2]
2. امام رضا(ع): «وقتى حسن بن على(ع) متولّد شد، جبرئیل(ع) روز هفتم براى تبریک گفتن بر پیامبر(ص) فرود آمد و به ایشان فرمان داد که نام و کنیه بر او بگذارد و سرش را بتراشد و عقیقه کند و گوشش را سوراخ نماید. همین‌گونه بود، هنگامى که حسین(ع) متولّد شد. روز هفتم، نزد ایشان آمد و به همان شکل، فرمان داد...».[3]
فقهای شیعه با توجه به هر دو دسته از روایات گفته‌اند؛ در روز هفتم تولد نوزاد - دختر یا پسر - مستحب است گوش او را سوراخ کنند.[4] و علاوه بر روایات فوق، دلیل دیگرشان بر این مطلب، اجماع و اتفاق نظر فقها و نیز سیره مستمره است.[5]
روایاتی نیز وجود دارد که نشانگر آن است که بانوان در ابتدای اسلام گوشواره داشته و با ممانعت پیشوایان دینی مواجه نشدند، بلکه حداکثر توصیه شده که آنها را از دید نامحرمان دور نگه‌دارند. [6]
خلاصه این‌که؛ اگر بر فرض سوراخ کردن گوش دختران مستحب نباشد؛ حداقل کار مباحی است و جایز می‌باشد.
روایاتی که در این‌باره نقل شده دو دسته‌اند؛ در برخی از روایات سفارش به سوراخ کردن گوش پسر بچه شده است،[1] در برخی از آنها تنها لفظ «مولود»(فرزند متولد شده) آمده که هم شامل دختر و هم پسر می‌شود:
1. امام صادق(ع): «برای مولود (فرزند متولد شده)، عقیقه کنند و گوش او را سوراخ کنند».[2]
2. امام رضا(ع): «وقتى حسن بن على(ع) متولّد شد، جبرئیل(ع) روز هفتم براى تبریک گفتن بر پیامبر(ص) فرود آمد و به ایشان فرمان داد که نام و کنیه بر او بگذارد و سرش را بتراشد و عقیقه کند و گوشش را سوراخ نماید. همین‌گونه بود، هنگامى که حسین(ع) متولّد شد. روز هفتم، نزد ایشان آمد و به همان شکل، فرمان داد...».[3]
فقهای شیعه با توجه به هر دو دسته از روایات گفته‌اند؛ در روز هفتم تولد نوزاد - دختر یا پسر - مستحب است گوش او را سوراخ کنند.[4] و علاوه بر روایات فوق، دلیل دیگرشان بر این مطلب، اجماع و اتفاق نظر فقها و نیز سیره مستمره است.[5]
روایاتی نیز وجود دارد که نشانگر آن است که بانوان در ابتدای اسلام گوشواره داشته و با ممانعت پیشوایان دینی مواجه نشدند، بلکه حداکثر توصیه شده که آنها را از دید نامحرمان دور نگه‌دارند. [6]
خلاصه این‌که؛ اگر بر فرض سوراخ کردن گوش دختران مستحب نباشد؛ حداقل کار مباحی است و جایز می‌باشد.
[1]. بر خلاف عرف امروز، در گذشته گوش پسران نیز سوراخ شده و آنان نیز از گوشواره‌های زینتی استفاده می‌کردند.
[2]. «یُعَقُّ عَلَى الْمَوْلُودِ وَ یُثْقَبُ أُذُنُه»؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 101، ص 126، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 33 – 34، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. ر.ک: علامه حلّی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، ج 3، ص 97، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1413ق؛ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محقق، مصحح، قوچانی، عباس، آخوندی، علی، ج 31، ص 263 – 264، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، 1404ق؛ موسوی خویی، سید ابو القاسم، منهاج الصالحین، ج 2، ص 284، قم، نشر مدینة العلم، چاپ بیست و هشتم، 1410ق.
[5]. جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ج 31، ص 263؛ طباطبایی حائری، سید علی، ریاض المسائل، محقق، مصحح، بهره‌مند، محمد، قدیری، محسن، انصاری، کریم، مروارید، علی، ج 12، ص 134، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1418ق.
[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 4، ص 345، ح 4.