گفتنی است که نماز از عبادات توقیفی است؛ یعنی باید همان‌گونه که از شارع مقدس به ما رسیده آن‌را بخوانیم. به عبارت دیگر، همان‌گونه که پیامبر(ص) و امامان معصوم(‏ع) به ما دستور داده‌اند انجام دهیم.

اما آنچه در برخی از منابع شیعی آمده است که اگر حاجتی داری دو رکعت نماز بخوان، بعد از سلام و ذکر تسبیحات حضرت فاطمه(س)، به سجده برو و استغاثه به حضرت فاطمه(س) بجوی،[1] باید گفت؛ اولاً: این روایت از نظر سند مشکل دارد و به اصطلاح علم حدیث مرسله است. ثانیاً: مربوط به سجدۀ بعد از نماز است نه سجدۀ در نماز. ثالثاً: این روایت اشاره به مطلب دقیقی دارد و آن این‌که حضرت فاطمه(س) از تجلیات کامل اسما و صفات الهی است.

بنابراین، ممکن است امام صادق(ع) به افرادی که دارای معرفت بالا بودند چنین دستوری را داده باشد و آنها توانایی فهم نکات دقیق معارف الهی را داشتند و می‌توانستند بین توجهی که موجب شرک می‌شود و توجهی که کمال توحید است فرق بگذارند.[2]

[1]. «رَوَى الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ إِذَا کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ إِلَى اللَّهِ وَ ضِقْتَ بِهَا ذَرْعاً فَصَلِّ رَکْعَتَیْنِ فَإِذَا سَلَّمْتَ کَبِّرِ اللَّهَ ثَلَاثاً وَ سَبِّحْ تَسْبِیحَ فَاطِمَةَ (ع) ثُمَّ اسْجُدْ وَ قُلْ مِائَةَ مَرَّةٍ یَا مَوْلَاتِی فَاطِمَةُ أَغِیثِینِی ثُمَّ ضَعْ خَدَّکَ الْأَیْمَنَ عَلَى الْأَرْضِ وَ قُلْ مِثْلَ ذَلِکَ ثُمَّ عُدْ إِلَى السُّجُودِ وَ قُلْ ذَلِکَ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ اذْکُرْ حَاجَتَکَ فَإِنَّ اللَّهَ یَقْضِیهَا». کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الامین و الدرع الحصین، ص 159، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، 1418ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 99، ص254، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 1403ق.

[2]. در مورد این‌که توسل با توحید تضاد ندارد، می‌توانید به پاسخ‌های 1316، 2265 و 590 در همین سایت مراجعه نمایید.