کد سایت
fa44323
کد بایگانی
54355
نمایه
سیما و مشخصات ظاهری حضرت زهرا(س)
طبقه بندی موضوعی
ویژگی ها و مناقب
برچسب
زیبایی|حضرت فاطمه|راه رفتن|سیما
خلاصه پرسش
آیا در روایات، به مشخصات و سیمای ظاهری حضرت زهرا(س) نیز اشاره شده است؟
پرسش
آیا در روایات؛ سیما و مشخصات ظاهری و جسمی حضرت زهرا(س)، آنگونه که درباره سایر ائمه اطهار(ع) آمده است، ذکر شده است؟
پاسخ اجمالی
در برخی روایات؛ سیما و مشخصات ظاهری و جسمی حضرت فاطمه(س) اینگونه توصیف شده است:
1. انس بن مالک میگوید: «از مادرم درباره شمایل حضرت فاطمه سؤال کردم، در جواب گفت: فاطمه مثل ماه در شب چهاردهم یا مثل آفتابى بود که تازه از زیر ابر خارج شده و یا تازه وارد آن میگردید، و رنگ پوستش سفید و روشن بود».[1]
2. در روایتی نقل شده است که: «حضرت فاطمه(س)... موهاى خود را میبافت و موهای بلندش بر روى شانههاى ایشان میریخت».[2]
3. عایشه میگوید: «راه رفتن فاطمه(س) مانند راه رفتن رسول خدا(ص) بود».[3]
روایات دیگری وجود دارد که هم میتواند نشانگر زیبایی باطنی باشد و هم نشانگر زیبایی ظاهری:
الف. پیامبر اکرم(ص) حضرت زهرا(س) را چنین توصیف میکند: «اگر برای زیبایی، نمادی بود همانا فاطمه(س) آن نماد میشد».[4]
ب. امیرالمؤمنین علی(ع) میفرماید: هرگاه با پیامبر تنها میشدم به من میفرمود: «ای ابا الحسن! چه نیکو و زیبا است همسرت فاطمه، بر تو مژده و خبر به شادمانی میدهم که من تو را به ازدواج سَرور زنان جهان درآوردم».[5]
1. انس بن مالک میگوید: «از مادرم درباره شمایل حضرت فاطمه سؤال کردم، در جواب گفت: فاطمه مثل ماه در شب چهاردهم یا مثل آفتابى بود که تازه از زیر ابر خارج شده و یا تازه وارد آن میگردید، و رنگ پوستش سفید و روشن بود».[1]
2. در روایتی نقل شده است که: «حضرت فاطمه(س)... موهاى خود را میبافت و موهای بلندش بر روى شانههاى ایشان میریخت».[2]
3. عایشه میگوید: «راه رفتن فاطمه(س) مانند راه رفتن رسول خدا(ص) بود».[3]
روایات دیگری وجود دارد که هم میتواند نشانگر زیبایی باطنی باشد و هم نشانگر زیبایی ظاهری:
الف. پیامبر اکرم(ص) حضرت زهرا(س) را چنین توصیف میکند: «اگر برای زیبایی، نمادی بود همانا فاطمه(س) آن نماد میشد».[4]
ب. امیرالمؤمنین علی(ع) میفرماید: هرگاه با پیامبر تنها میشدم به من میفرمود: «ای ابا الحسن! چه نیکو و زیبا است همسرت فاطمه، بر تو مژده و خبر به شادمانی میدهم که من تو را به ازدواج سَرور زنان جهان درآوردم».[5]
[1]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ج 3، ص 356، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[2]. همان، ص 356 – 357.
[3]. شیخ صدوق، محمد بن على، الأمالی، ص 595، تهران، کتابچی، چاپ ششم، 1376ش.
[4]. ابن شاذان، محمد بن احمد، مائة منقبة من مناقب أمیر المؤمنین و الأئمة من ولده(ع) من طریق العامة، ص 136، قم، مدرسة الإمام المهدی (عج)، چاپ اول، 1407ق.
[5]. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق: رسولی محلاتی، هاشم، ج 1، ص 359 – 360، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، 1381ق.