صیغه محرمیت در حقیقت همان عقد موقت است و از نظر جواز استمتاعات جنسی مانند عقد دائم است، اما طرفین می توانند در ضمن این عقد (ازدواج موقت) با یک دیگر شرط کنند که بعضی از استمتاعات و بهره گیری های جنسی را نداشته باشند؛ مثل این که در عقد شرط کنند که با هم دیگر نزدیکى جنسی نداشته باشند. در این صورت چنین عقدی صحیح است و شوهر فقط مى‏تواند لذت هاى جنسی دیگر از او ببرد، ولى اگر زن بعداً به نزدیکى راضى شود، شوهر مى‏تواند با او نزدیکى نماید.^[1]

بنا بر این همه شرط هایی که طرفین در حین عقد موقت با هم می کنند تا روابط جنسی شان در دوران چنین عقدی محدود باشد خارج از حقیقت عقد موقت و با توافق طرفین می باشد و لازم نیست که با اطلاع پدر یا مادرشان باشد؛ زیرا فرض این است که آنان به اصل عقد موقت رضایت داده اند.

برای آگاهی بیشتر رجوع شود به :

1- نمایه: صیغه محرمیتِ مشروط به عدم تماس جنسی ،سؤال 2094

2- نمایه: عقد محرمیت ،سؤال 437