کد سایت
fa48730
کد بایگانی
59955
نمایه
نماز و طهارت و پاکی
طبقه بندی موضوعی
حیض و نفاس,استحاضه
خلاصه پرسش
اگر در نماز نیاز به طهارت است و اگر دلیل نماز نخواندن در ایام پریود، تخفیفی برای زنان است، پس چرا بعد از گذشت ده روز از زایمان - با وجود ادامه خونریزی و رنجوری – خواندن نماز واجب است؟
پرسش
اگر در نماز نیاز به طهارت است، پس چرا بانوانی که بعد از زایمان تا 40 روز خونریزی دارند، پس چرا آن وقت باید نماز بخوانند، در حالی‌که در آن زمان که زن بیشتر از زمان حیض معمولی مریض و رنجورند؟!
پاسخ اجمالی
در ارتباط با پرسش مطرح شده نکاتی تذکر داده می‌شود.
2. بدون تردید در نماز پاکی و طهارت، شرط است؛ لذا اگر کسی (مرد یا زن) بدن و یا لباسش آلوده به نجاست و خون باشد بدون عذر نمی‌تواند نماز بخواند و اگر بخواند صحیح نیست، بلکه نخست باید بدن و لباسش را تطهیر کند، سپس نماز بگزارد.
3. هر خونریزی از دیدگاه شرع لزوماً ناقض طهارت نیست و به عنوان نمونه اگر از دست انسان خون آمده و این خونریزی قطع نشود، می‌توان طهارت شرعی را در همان حال به دست آورد و تنها خون حیض و نفاس است که موجب می‌شود نماز از مکّلف ساقط شود، نه خون دیگر و این تخفیف و رحمتی است از جانب خداوند منّان بر زنان؛ بنابر این نمی‌توان در تمام خونریزی‌ها انتظار تخفیف داشت.
4. رنجور و مریض بودن به تنهایی عذری برای نماز نخواندن نیست؛ از این‌رو مردان در تمام اوقات و زنان غیر از ایام حیض و نفاس - حتی اگر سخت مریض و رنجور باشند - از نماز معاف نیستند. لذا دستور داده شده در حالت ناتوانی نشسته و در صورت عدم توانایی بر نشستن به حالت درازکش نماز بخوانند،[1] اما به بانوان تخفیفی داده شده که در ایام پریود و نیز مدتی بعد از زایمان نباید نماز بخوانند و این مقدار تخفیف نباید باعث این نتیجه‌گیری شود که در هر ناراحتی و رنجوری باید نماز را ترک کرد.
2. بدون تردید در نماز پاکی و طهارت، شرط است؛ لذا اگر کسی (مرد یا زن) بدن و یا لباسش آلوده به نجاست و خون باشد بدون عذر نمی‌تواند نماز بخواند و اگر بخواند صحیح نیست، بلکه نخست باید بدن و لباسش را تطهیر کند، سپس نماز بگزارد.
3. هر خونریزی از دیدگاه شرع لزوماً ناقض طهارت نیست و به عنوان نمونه اگر از دست انسان خون آمده و این خونریزی قطع نشود، می‌توان طهارت شرعی را در همان حال به دست آورد و تنها خون حیض و نفاس است که موجب می‌شود نماز از مکّلف ساقط شود، نه خون دیگر و این تخفیف و رحمتی است از جانب خداوند منّان بر زنان؛ بنابر این نمی‌توان در تمام خونریزی‌ها انتظار تخفیف داشت.
4. رنجور و مریض بودن به تنهایی عذری برای نماز نخواندن نیست؛ از این‌رو مردان در تمام اوقات و زنان غیر از ایام حیض و نفاس - حتی اگر سخت مریض و رنجور باشند - از نماز معاف نیستند. لذا دستور داده شده در حالت ناتوانی نشسته و در صورت عدم توانایی بر نشستن به حالت درازکش نماز بخوانند،[1] اما به بانوان تخفیفی داده شده که در ایام پریود و نیز مدتی بعد از زایمان نباید نماز بخوانند و این مقدار تخفیف نباید باعث این نتیجه‌گیری شود که در هر ناراحتی و رنجوری باید نماز را ترک کرد.
[1]. «کسى که میتواند بایستد اگر بترسد که به واسطۀ ایستادن مریض شود یا ضررى به او برسد، میتواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد، میتواند خوابیده نماز بخواند». همان، ص 542.