هر چند که به دلائل امنیتی و علل دیگر، شیعیان بسیاری از وجود فرزند پسری برای امام حسن عسکری(ع) - حتی بعد از وفات حضرتشان - مطلع نبودند، اما آن‌حضرت با تدابیر حکیمانه‌ای این موضوع را به اطلاع بزرگانی از شیعیان رساند و در برخی موارد، فرزندشان امام مهدی(عج) را نیز به آنان نشان دادند تا بعدها این خبر در میان شیعیان مطرح شده و حقیقت برایشان آشکار شود. نتیجه این اقدام نیز این بود که در همان سال‌های ابتدایی بعد از رحلت امام یازدهم، جز اندکی از شیعیان، تمام آنها  وجود چنین فرزندی را به عنوان امام دوازدهم پذیرفتند.
از بین کسانی که شاهد بر وجود حضرت مهدی(ع) بوده‌اند، می‌توان به افرادی مانند حکیمه خاتون، حسن بن حسین علوی، حسن بن منذر معاویه بن حکیم، علی بن بلال، احمد بن هلال، احمد بن اسحاق، و علی بن ابراهیم مهزیار اشاره کرد که تمامشان کوشیدند تا گزارش‌های مرتبط با ولادت حضرتشان را به اطلاع عموم شیعیان برسانند.
برای اطلاع بیشتر در این مورد ر.ک: (ولادت امام زمان عج-2833) و (دلایل عقلی و نقلی زنده بودن امام زمان-1369) و (شهادت نواب اربعه بر ولادت امام زمان-2755)