با توجه به این‌که مادر حضرت مریم(س) نذر کرد تا فرزندش مقیم مسجد باشد، اما مطمئناً گاه لازم می‌شد که ایشان از مسجد بیرون رود و در همین راستا:
1. مریم هنگاه عادت زنانگی از مسجد خارج شده و نزد خاله خود(زن زکریا) می‌رفت و چون پاک می‌شد، بازمی‌گشت. در همان زمانی که در خانه خاله‌اش بود، در میان خود و اهل خانه حایلى ایجاد می‌کرد تا شست‌وشو و نظافت کند. در یکی از این ایام بود که جبرئیل به صورت جوانى نزد او آمد. مریم از دیدن او ناراحت شد و از او به خدا پناه برد.[1]
2. حضرت مریم(س) هنگام زایمان، به دلیل نگرانی از نکوهش مردم، دچار غم و اندوه زیادی شد؛ به اندازه‌ای که آرزو کرد، کاش قبل از آن مرده بود.[2] قرآن در این زمینه می‌فرماید: «فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَکاناً قَصِیًّا»* «فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ یا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هذا وَ کُنْتُ نَسْیاً مَنْسِیًّا»؛[3] (سرانجام به او باردار شد و او را به نقطه دور دستى برد؛ آن‌گاه درد زایمان، او را به ناچار به جانب درخت خرما کشانید؛ [در آن حال] گفت: اى کاش پیش از این می‌مردم و یک‌سره از خاطرهها فراموش شده بودم). لذا این خواسته خود ایشان بود که براى زایمان به جایى دوردست پناه ببرد و از نگاه مردم دور باشد.
اما آنچه در برخی کتب و سایت‌ها نقل می‌شود که به حضرت مریم(س) الهام شد که از مسجد بیرون برود؛ زیرا مسجد جای زایمان نیست، با جست‌وجویی که داشتیم چنین گزارشی را در منابع معتبر نیافتیم؛ با این وجود، حتی اگر چنین گزارشی هم وجود داشته باشد، باز هم ولادت امام علی(ع) در کعبه مشکلی ندارد؛ چون می‌تواند به عنوان یک لطف ویژه خدا به حضرتشان ارزیابی شود.[4]
[1]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 6، ص 784، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[2]. «نحوه باردار شدن حضرت مریم(س) از نگاه عرفا»، 104024؛ «محل تولد حضرت عیسی(ع)»، 61680؛ «نزول فرشته الهی به صورت انسان بر حضرت مریم(س)»، 53735؛ «شخص ندا دهنده هنگام وضع حمل حضرت مریم(س)»، 75320؛ «تمثل جبرئیل در شکل انسان بر حضرت مریم(س)»، 100834؛ «علت درخواست تکان دادن درخت نخل از حضرت مریم(س)»، 46257.
[3]. مریم، 22 – 23.