کد سایت
fa69800
کد بایگانی
85523
نمایه
فلسفه منع گذاشتن چیزی در مسجد توسط جنب
طبقه بندی موضوعی
سؤالات متفرقه,جنابت,احکام مساجد و مکانهای مقدس
خلاصه پرسش
با آنکه فرد جنب میتواند از یک در مسجد وارد شده و از در دیگر خارج شود؛ چرا نمیتواند در همان هنگام چیزی را در مسجد بگذارد؟
پرسش
«ﻓﺼﻞ ﻓﻴﻤﺎ ﻳﺤﺮﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺠﻨﺐ، ...ﺍﻟﺮﺍﺑﻊ: ﺍﻟﺪﺧﻮﻝ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺴﺎﺟﺪ ﺑﻘﺼﺪ ﻭﺿﻊ ﺷﻲﺀ ﻓﻴﻬﺎ، ﺑﻞ ﻣﻄﻠﻖ ﺍﻟﻮﺿﻊ ﻓﻴﻬﺎ ﻭ ﺇﻥ ﻛﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﺎﺭﺝ ﺃﻭ ﻓﻲ ﺣﺎﻝ ﺍﻟﻌﺒﻮﺭ».
پرسش آن است که وقتی جنب میتواند از یک در مسجد داخل شده از در دیگر آن خارج شود؛ چرا نمیتواند در همان هنگام چیزی را در مسجد بگذارد؟
پاسخ اجمالی
در ارتباط با پرسش فوق باید گفت:
1. این مسئله از مسائلی است که فقها در جزئیات آن اختلاف نظر دارند.[1]
2. هر چند عبور از مسجد برای شخص جنب جایز شمرده شده، ولی توقف در مسجد حرام است. و همچنین قرار دادن چیزی در مسجد (به طور مستقل) حرام شده است؛ یعنی گویا در واقع شخصی که به چنین قصدی وارد مسجد میشود و بر میگردد، دو حرام مرتکب شده است؛ یکی توقف در مسجد و دیگری قراردادن چیزی در مسجد، ولی کسی که در حال عبور چنین کاری را انجام دهد، مرتکب یک حرام شده و آن هم فقط قراردادن چیزی در مسجد است.[2]
3. دلیل این حکم، روایات خاصی است که در این زمینه وارد شده است.[3] و حکمت و فلسفه آن اگرچه دقیقاً مشخص نیست، اما این مقدار را میتوان گفت که بنای شارع بر آن است که فرد جنب تا قبل از غسل و طهارت از برخی امور مقدس و محترم دوری کند، و اگر در این زمینه تجویزی هم قرار داده شده است؛ جهت تخفیف و تسهیل در کار است؛ مثلاً اگر کسی برای رسیدن به مقصد، مسجدی بر سر راهش بود، بتواند مسجد را محل عبورش قرار داده و راهش را دور نکند.
1. این مسئله از مسائلی است که فقها در جزئیات آن اختلاف نظر دارند.[1]
2. هر چند عبور از مسجد برای شخص جنب جایز شمرده شده، ولی توقف در مسجد حرام است. و همچنین قرار دادن چیزی در مسجد (به طور مستقل) حرام شده است؛ یعنی گویا در واقع شخصی که به چنین قصدی وارد مسجد میشود و بر میگردد، دو حرام مرتکب شده است؛ یکی توقف در مسجد و دیگری قراردادن چیزی در مسجد، ولی کسی که در حال عبور چنین کاری را انجام دهد، مرتکب یک حرام شده و آن هم فقط قراردادن چیزی در مسجد است.[2]
3. دلیل این حکم، روایات خاصی است که در این زمینه وارد شده است.[3] و حکمت و فلسفه آن اگرچه دقیقاً مشخص نیست، اما این مقدار را میتوان گفت که بنای شارع بر آن است که فرد جنب تا قبل از غسل و طهارت از برخی امور مقدس و محترم دوری کند، و اگر در این زمینه تجویزی هم قرار داده شده است؛ جهت تخفیف و تسهیل در کار است؛ مثلاً اگر کسی برای رسیدن به مقصد، مسجدی بر سر راهش بود، بتواند مسجد را محل عبورش قرار داده و راهش را دور نکند.
[1]. ر. ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 212، م 355، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.
[2]. ر. ک: خویى، سید ابو القاسم، موسوعة الإمام الخوئی، ج، ص 325، قم، مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخوئی، چاپ اول، 1418ق.
[3]. جهت آگاهی بیشتر در این زمینه، ر. ک: عاملى، حرّ، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج ، ص 213، قم، مؤسسه آل البیت (ع)، چاپ اول، 1409ق.