کد سایت
fa80993
کد بایگانی
98763
نمایه
نیروی دریایی و کشتی‌سازی زمان امام علی(ع)
برچسب
امام علی|رودخانه|نیروی دریایی|کشتی‌سازی
خلاصه پرسش
آیا امام علی(ع)، نیروی دریایی داشت و کارخانه کشتی‌سازی راه انداخته بود؟
پرسش
در زمان امام علی(ع) آیا نیروی دریایی بوده و آیا در منابع صحیح و معتبر، چه شیعه یا سنی، آمده که امام علی(ع) کارخانه کشتی‌سازی راه انداخته و بندری در جده درست کرده بود؟
پاسخ اجمالی
1. گرچه – شاید به دلیل عدم نیاز – گزارش معتبری از وجود نیروی دریایی در زمان امام علی(ع) یافت نشد، اما یکی از سیاست‌های امنیتی و دفاعی آن‌حضرت این بوده که افرادی را در مناطق آبی برای امنیت و دفاع می‌گذاشتند؛ چنان‌که در روایتی از حضرتشان چنین نقل شده است:
«هرگاه با دشمن مواجه شدید یا دشمن به سمت شما حمله‌ور شد، لشکرگاهتان بر فراز بلندی‌ها یا دامنه کوه‌ها "یا بین رودخانه‌ها باشد"، تا براى شما پناه و براى دشمن، مانعى بر سر راه باشد».[1]
2. درباره این‌که امام علی(ع) کارگاه کشتی‌سازی داشتند، ما در منابع معتبر و قابل استناد، گزارشی نیافتیم.
البته یکی از نویسندگان غربی به این موضوع اشاره کرده که؛ «حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) برای رونق سفرهای دریایی دستور ساختن کارگاه کشتی‌سازی را صادر فرمود، تا از درآمد عمومی، مخارج آن تأمین و به خطّ تولید برسد، و پس از اتمام کارگاه کشتی‌سازی شخصاً آن‌را افتتاح فرمود».[2]
تا کنون به سند ادعای فوق دست نیافتیم، اما در صورت یافتن منبعی برای این ادعا، به ویرایش این پاسخ خواهیم پرداخت.
«هرگاه با دشمن مواجه شدید یا دشمن به سمت شما حمله‌ور شد، لشکرگاهتان بر فراز بلندی‌ها یا دامنه کوه‌ها "یا بین رودخانه‌ها باشد"، تا براى شما پناه و براى دشمن، مانعى بر سر راه باشد».[1]
2. درباره این‌که امام علی(ع) کارگاه کشتی‌سازی داشتند، ما در منابع معتبر و قابل استناد، گزارشی نیافتیم.
البته یکی از نویسندگان غربی به این موضوع اشاره کرده که؛ «حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) برای رونق سفرهای دریایی دستور ساختن کارگاه کشتی‌سازی را صادر فرمود، تا از درآمد عمومی، مخارج آن تأمین و به خطّ تولید برسد، و پس از اتمام کارگاه کشتی‌سازی شخصاً آن‌را افتتاح فرمود».[2]
تا کنون به سند ادعای فوق دست نیافتیم، اما در صورت یافتن منبعی برای این ادعا، به ویرایش این پاسخ خواهیم پرداخت.
[1]. «فَإِذا نَزَلتُم بِعَدُوٍّ أو نَزَلَ بِکُم فَلیَکُن مُعَسکَرُکُم فی قُبُلِ الأَشرافِ، أو سِفاحِ الجِبالِ، أو أثناءِ الأَنهارِ»؛ نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص 124، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، 1404ق؛ شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص 371، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
[2]. ژایگر آلمانی، رودلف، خداوند علم و شمشیر(زندگی پرافتخار علی)، مترجم: منصوری، ذبیح الله، ص 85، تهران، مجید، 1391ش.