به غیر از چند قرن اخیر، در گذشته آنگونه نبود که در فاصلههای نسبتاً نزدیک، اختراعات چشمگیر و مورد استفادهای داشته باشیم.[1] با این وجود، سیرهی پیامبران و معصومان(ع) آن نبود که خود را پایبند به استفاده از برخی وسایل نموده و از بهکارگیری وسایل نوین خودداری نمایند. به عنوان نمونه به مواردی اشاره میشود:
1. استفاده از منجنیق(ابزاری با آن چیزی را پرتاب میکردند).
در جنگ طائف رسول خدا(ص) با یاران خود مشورت کرد. سلمان فارسى گفت: در سرزمین فارس برای شکستن قلعهها از منجنیق استفاده میشود. پیامبر(ص) به او دستور داد و او نیز به دست خود منجنیقى ساخت و نصب کرد.[2]
2. دبابه:(وسیله جنگی که سربازان زیر آن قرار میگرفتند و به قلعه حمله میکردند)، در همان جنگ طائف، خالد بن سعید ابن عاص وسیلهای به نام دبابه را برای پیامبر(ص) آوردند.[3]
3. حفر خندق در جنگ احزاب: پیامبر(ص) در جنگ خندق به پیشنهاد سلمان فارسی خندقی بر گرد مدینه حفر کردند.[4]
همچنین برخی از روایات بیانگر آن است که امام زمان(ع) از وسائلی استفاده میکند که میتواند به عنوان معجزهای به شمار آمده و یا آنکه معجزه نبوده و تنها استفاده از فناوریهای نوین باشد:
1. یکی از القاب امام مهدی(عج) «وَ مُبْلِی السَّرَائِرِ، وَ مُبْدِی الْآیات» است،[5] و این بدان دلیل است که بیشترین نشانهها، به دست مبارک ایشان از آغاز ظهور تا پایان دوران حکومت، محقق خواهد شد.
2. امام باقر(ع): «آگاه باشید که امام زمان به زودی بر ابرها سوار میگردد و به آسمانها و زمینهای هفتگانه دسترسی مییابد».[6]
از آنجا که ابرهای معمولی وسیلهای نیستند که بتوان با آنها سفر فضایی کرد، میتوان گفت منظور از ابر، ابر معمولی نیست، بلکه شاید اشاره به وسیله فوقالعاده سریع السیر باشد.
3. امام صادق(ع): «هنگامی که کارها به امام مهدی(عج) میرسد، خداوند هر نقطه فرو رفتهای از زمین را برای او مرتفع، و هر نقطه مرتفعی را پایین میبرد، آنچنان که تمام دنیا نزد او مانند کف دست خواهد بود».[7]
شاید این موضوع ناظر به برخی تکنولوژیهایی باشد که هم اکنون نیز وجود داشته و تمام کره زمین را میتوان با آن کنترل نمود. و ...
[1]. «قرآن و علوم جدید»، 1914؛ «آیات مرتبط با علوم تجربی»، 55466؛ «قیام امام زمان با اسب و شمشیر»، 14075.
[2]. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ج 1، ص 367، ریاض، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق.
[3]. مقریزی، تقی الدین، امتاع الاسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق، نمیسی، محمد عبد الحمید، ج 2، ص 21، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1420ق.
[4]. «واکنش مؤمنان در برابر مشاهده احزاب در جنگ خندق»، 110246؛ «فریب و دروغ دشمن در میدان نبرد»، 69934؛ «شباهت نبرد امام علی(ع) و عمر بن عبدود با نبرد داود و جالوت»، 80951؛ «آواز خوانی در جنگ خندق»، 10391.
[5]. خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص 328، بیروت، البلاغ، 1419ق.
[6]. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد ص، محقق، مصحح، کوچه باغی، محسن بن عباسعلی، ج 1، ص 409، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، 1404ق.
[7]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 674، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق.