بر اساس فتوای فقها، کسی که روزه واجبش را بدون عذر عمداً بخورد بین سه نوع کفاره مخیّر است.
اول: باید یک بنده آزاد کند و چون امروزه برده ای وجود ندارد، از این رو، این فرض تحقق خارجی ندارد.
دوم: دو ماه روزه بگیرد (سى و یک روز آن را پى در پى بگیرد و اگر بقیه آن پى در پى نباشد اشکال ندارد).[1]
سوم: شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام؛ یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد.
چنانچه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مد که مىتواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلًا یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.[2]
بنابر این اگر دادن تمام کفاره برای شما ممکن نیست هر چند مدّ که می توانید به فقرا اطعام دهید و اگر این هم ممکن نیست فقط استغفار کنید و هر وقت توانستید کفاره را بپردازید.
بر اساس نرخی که امسال (رمضان 1431) برای قیمت گندم (کیلویی 500 تومان) اعلام کردند قیمت هر مدّ (ده سیر) گندم 375 تومان است که برای شصت فقیر 22500 تومان می باشد.
نمایه های مرتبط:
کفاره روزه، 1965 (سایت: 1990).