ازدواج حضرت ابراهیم با قنطورا گرچه، مانند ازدواج با هاجر و ساره از مسلّمات تاریخی نیست، اما در برخی منابع، سخن از آن به میان آمده است که ما به سه مورد آن اشاره می کنیم:
1. بنابر نقل عده ای حضرت ابراهیم (ع) هشت پسر داشت. اسماعیل که مادرش هاجر قبطی بود، اسحاق که مادرش ساره بود و شش پسر دیگر که مادرشان قنطورا دختر یقطن کنعانی بود که حضرت ابراهیم بعد از مرگ ساره با او ازدواج کرد و نام این شش پسر عبارت اند از: مدین و مداین و زمران و یقشان (یهشان) و یشبق و نوخ.[1]
2. صاحب کتاب انوار المشارق می گوید: ریشه ترک زبانان به فرزندان قنطورا بر می گردد که او کنیز ابراهیم (ع) بود و فرزندانی به دنیا آورد که ترک ها نیز از جمله آنها هستند.[2]
3. علّامه مجلسی در بحار الانوار می گوید: گفته شد که قنطورا کنیز ابراهیم خلیل (ع) بود که فرزندانی به دنیا آورد که ترک ها و چینی ها از نسل او هستند.[3]
گفتنی است، اگرچه در ظاهر بین روایت اول و سوم منافات وجود دارد، اما با کمی تأمل روشن می شود که هیچ اختلافی بین آن دو نیست؛ زیرا ممکن است قنطورا نخست کنیز آن حضرت بوده سپس با او ازدواج کرده باشد.