بیگمان زیبایی درونی و معنوی است که درجه انسان را پیش خدا بالا میبرد، و آنچه که موجب قرب و نزدیکی به خدا میشود زیبایی و پاکی درون است؛[1] از این رو هر چه انسان از جنبه ظاهری زیبا باشد، بدون زیبایی معنوی ارزشی نزد پروردگار نخواهد داشت. اما در عین حال در تعاملات اجتماعی نیز نمیتوان منکر این واقعیت شد که چهرهٔ زیبا و زیبایی ظاهری میتواند آثار روانی مثبتی در طرف مقابل بر جای گذارد. با توجه به این واقعیت –تا جایی که به حرام نیانجامد- اسلام میتواند دستوراتی در مورد چنین تعاملی ارائه دهد. البته این بدان معنا نیست که افرادی که از زیبایی ظاهری برخوردار نیستند، در اسلام جایگاهی ندارند؛ چرا که در کنار پیامبر اسلام(ص) افرادی حضور داشتند که از زیبایی ظاهری بهره‌ای نداشتند، اما به جهت زیبایی باطن، دارای شخصیت و جایگاه بلندی نزد آن حضرت بودند؛ مانند بلال که مؤذن رسول خدا بود.
برای آگاهی بیشتر نمایه‌های زیر را مطالعه کنید:
آرایش و نظافت مردان براى همسر،۱۸۶۹۹
اهمیت، آداب و فواید شانه زدن، ۲۳۴۹۲
قرآن و نژادهای مختلف (رنگین پوست ها)، ۵۹۹۵
جویبر سیاه پوست و ازدواج با دختر زیبای عرب، 26725
[1]. «يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ»؛ اى مردم! ما شما را از مردى و زنى آفريديم و شما را گروهها و قبيلهها كرديم تا يكديگر را باز شناسيد، بىگمان گرامىترين شما نزد خداوند پرهيزگارترين شماست، به راستى خداوند دانايى آگاه است. حجرات، 13.