شلوغی خانواده یا خجالت از دیگران نمی‌تواند عذر موجهی برای ترک غسل باشد. در هر حال چنانچه این فرد توانایی یا زمان کافی برای غسل کردن نداشته، وظیفه‌‌اش تیمم کردن است و اگر غسل و تیمم را ترک کرده، و تا اذان صبح عمداً جنب باقى مانده، روزه‌‌اش صحیح نیست و کفاره هم واجب است. و در صورتی‌که در آن زمان، به صحت عمل خویش یقین داشته کفاره ندارد. 
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر امکان غسل وجود نداشته و تیمم کرده، روزه‌ها صحیح است، ولی اگر تیمم نکرده باشد و تا اذان صبح عمداً جنب باقى مانده، روزه صحیح نیست و کفاره هم واجب است.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
باید تیمم مى‌کرد مع ذلک اگر تردید نداشته که به وظیفه اش دارد عمل مى کند کفاره ندارد و در صورت تردید احتیاط این است که کفاره بدهد و آن اطعام 60فقیر است و کافى است به هرکدام 750 گرم آرد یا نان بدهد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اگر شخص جنب عمداً تا صبح غسل نکند، بنابر احتیاط واجب روزه‌اش باطل است، ولی اگر توانایی بر غسل ندارد یا وقت تنگ است تیمم نماید، اما اگر از روی عمد نباشد روزه‌اش صحیح است و زنی که از حیض یا نفاس پاک شده و تا اذان صبح غسل نکرده در حکم کسی است که باقی بر جنابت مانده است.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال چنانچه بدون تیمم بدل از غسل روزه گرفته باشد لازم است علاوه بر قضاء کفاره افطار عمدی نیز پرداخت کند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
در صورتی‌که شرایط غسل وجود نداشته و تیمم کرده است روزه‌هایش صحیح است.

---