برای دریافت جواب توجه به نکات زیر ضروری است:

1. بنا بر فتوای مراجع عظام تقلید «زکات در 9 چیز واجب است: اوّل: گندم. دوم: جو. سوم: خرما. چهارم: کشمش. پنجم: طلا. ششم: نقره. هفتم: شتر. هشتم: گاو. نهم: گوسفند».[1]

پس، زکات واجب عبارت از این نه چیز است و اگر کسى مالک یکى از این نُه چیز باشد، طبق شرایط، باید مقدارى که معیّن شده به یکى از مصرف هایى که دستور داده‏اند برساند.[2]

اما برخی از فقهاء علاوه بر نه چیز معروف، در مال التجاره (سرمایه کسب و کار و تجارت) هم به احتیاط لازم زکات را واجب می دانند.[3] و برخی هم در سرمایه کسب و کار و تجارت، زکات را مستحب می دانند.[4]

2. زکات در چند چیز مستحب است، که به دو مورد از آن اشاره می شود:

1-2. اسب مادیان (ماده) که پرداخت زکات آن این گونه است:

زکات هر اسب مادیان در سال  دو دینار طلاست و اگر پدر و مادرش هر دو اصیل نباشند یک دینار است؛

روایت در این مورد در کتب روایی و فقهی بیان شده است[5] ، زکات اسب مادیان مستحب است؛ همان طور که در حدیثی امام علی (ع) برای زکات هر اسب مادیان نصاب دو دینار قرار داد.[6]

این که امام علی (ع) برای اسب زکات قرار داده اند می تواند از باب حکم حکومتی باشد که مخصوص زمان ایشان است[7]،این احتمال با عدم بیان وجوب زکات بر اسب توسط امامان متأخر می تواند تأیید شود.

2-2. برخی دیگر از اشیاء: الف: هر چیزی که از زمین بروید و به کیل و وزن در آید؛ مثل برنج، نخود، عدس، ماش و مانند آن و نصاب آن به طریق نصاب گندم و جو و خرما و مویز است،امّا زکات سبزی ها و خربزه و خیار و مانند آن، مستحب نیست.

ب:  املاکی مانند باغ و کاروانسرا و دکان و مانند آنها که غرض از آن طلب نماء و کرایه دادن آن باشد.[8] و همچنین زکات مال التجارة که برخی از فقهاء قائل به استحباب آن هستند.[9]

درباره این موارد، روایاتی هم وجود دارد که مثلاً بر استحباب زکات در هر چیزی که از زمین بروید و قابل کیل و وزن باشد، دلالت دارد، مگر در سبزیجات و مانند آن.[10]

3. طلا و نقره

در گذشته های دور، سکّه هایی از فلزات ارزشمند از جمله مس، نقره و طلا ضرب شده و از آنها به عنوان وسیله ای برای مبادله، واحد ارزش گذاری و محاسبه استفاده می شد و در حقیقت این سکه ها، با عنوان «دینار طلایی» و «درهم نقره ای»، پول رایج آن موقع بوده است.[11]

در روایات و کتب فقهی، سخن از طلا و نقره مسکوک به عنوان «دینار» و «درهم»،  و «مثقال»[12]برای تعیین مقدار نصاب برای زکات آمده است.[13] و زکاتشان طبق شرایطی (مانند رایج بودن)  که در رساله های عملیه[14] آمده، واجب است.

اما نقود حقیقی متداول در زمان تشریع دین اسلام اعم از دینار طلایی و درهم نقره ای رفته رفته جای خود را در عصر حاضر به نقود اعتباری محض داده است. امروزه پول اعتباری و یا همان «اسکناس» به عنوان پول رایج،جایگزین سکه های طلا و نقره یعنی همان دینار و درهم، برای مبادله، واحد ارزش گذاری و محاسبه شده است.

4. زکات اسکناس

در این که زکات اسکناس واجب است یا خیر، به فتوای برخی از مراجع تقلید اشاره می شود:

حضرات آیات:

امام خمینی:«به اوراق نقدی (مانند اسکناس[15])، زکات تعلّق نمی گیرد».[16]

گلپایگانی:«به اسکناس زکات تعلّق نمی گیرد».[17]

مکارم شیرازی:« احتیاط مستحبّ آن است که از سایر پولهاى رایج مانند اسکناس، اگر شرایط دیگر در آن جمع باشد زکات بدهند».[18]

نمایه های مرتبط:

سؤال 6221 (سایت: 6609).

سؤال 3473 (سایت: 3697).