از نظر اسلام زن و مرد دو موجودی هستند که مکمل یکدیگرند و خداوند مهربان آنها را برای همدیگر آفریده است. یکی از نیازهایی که زن و مرد به همدیگر دارند، نیاز جنسی است؛ اما برآورده شدن این نیاز باید در چهارچوب قوانین و دستورات اسلام باشد، تا به گوهر پاکی و عفت طرفین هیچ‌گونه خدشه‌ای وارد نشود.
از نظر شرع مقدس اسلام، هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت (جنسی) باشد، یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن ارتباط وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد. اما ارتباط شغلی و حرفه‌ای و علمی و تحصیلی، اگر باعث فتنه و مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.
از نظر اسلام زن و مرد دو موجودی هستند که مکمل یکدیگرند و خداوند مهربان آنها را برای همدیگر آفریده است. قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «از نشانه‌های (قدرت) او است که برایتان از جنس خودتان همسرانی آفرید، تا به ایشان آرامش یابید و میان شما دوستی و مهربانی نهاد، .....».[1]
یکی از نیازهایی که زن و مرد به همدیگر دارند، نیاز جنسی است. اما برآورده شدن این نیاز باید در چهارچوب قوانین و دستورات اسلام باشد، تا به گوهر پاکی و عفت طرفین هیچ‌گونه خدشه‌ای وارد نشود.
اسلام برای بر آورده شدن نیازهای زن و مرد، چهارچوب ازدواج (دائم و موقت) را معین کرده است و هر گونه ارتباط جنسی اعم از صحبت‌های عاشقانه، لمس و نوازش و ... باید بعد از عقد ازدواج باشد. و حتی دختر و پسری که با هم نامزد هستند و قرار است که در آینده‌ی نزدیک با هم ازدواج کنند، قبل از ازدواج نمی‌توانند از یکدیگر استفاده و لذت جنسی ببرند، حتی اگر در حد گفت‌وشنودهای عاشقانه و دست دادن باشد.
به هر حال از نظر اسلام، برآورده شدن نیازهای جنسی زن و مرد، الزاماً باید در چارچوب شرع مقدس باشد. ازدواج موقت یکی از راه‌حل‌ها است، ولی شرایطی دارد که باید رعایت شود. یکی از شرایط آن اجازه‌ی پدر و مادر دختر است. (سایر شرایط آن در رساله‌های عملیه آمده است).[2]
اکثر مراجع فعلی، عقد نکاح(موقت یا دائم) با دختر باکره را مشروط به اجازه‌ی پدر و در صورت فقدان پدر، جد پدری میدانند،[3] ولی اگر باکره نباشد و یا پدر و جد پدری نداشته باشد، نیازی به اجازه نیست.[4]
اما در جایی که انسان بخواهد صرفا یک ارتباط معمولی با جنس مخالف داشته باشد، آیا مجاز است یا نه؟
با نگاهی به پاسخ مراجع عظام تقلید به برخی از استفتاءات، جواب سؤال فوق را پی گیری می‌کنیم:
سؤال1: آیا در گفت‌وگوی زن و مرد نامحرم، فرقی بین گفت‌وگوی مستقیم و از راه دور هست؟
پاسخ: همه‌ی مراجع: خیر، هیچ تفاوتی در حکم نمی‌کند و در هر دو مورد، اگر با قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال دارد.[5]
سؤال2: چت کردن با جنس مخالف و رد و بدل کردن صحبت‌های معمولی، چه حکمی دارد؟
پاسخ: همه‌ی مراجع: در صورتی که خوف فتنه و کشیده شدن به گناه وجود داشته باشد، جایز نیست.[6]
سؤال3: آیا سلام کردن مرد به زن نامحرم و زن به مرد نامحرم، جایز است؟
پاسخ: همه‌ی مراجع: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال ندارد.[7]
سؤال4: شوخی کردن با نامحرم چه حکمی دارد؟
پاسخ: همه‌ی مراجع: اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا بترسد به گناه بیفتد، جایز نیست.[8]
سؤال5: آیا ارتباط صمیمی بین دختر و پسر در هنگام همکاری یا مهمانی اشکال دارد؟
پاسخ: همه‌ی مراجع: دوستی بین دختر و پسر جایز نیست؛ چون ترس افتادن به گناه در میان است. اما ارتباط شغلی، اگر باعث مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.[9]
سؤال6: نامه‌نگاری با نامحرم و طرح مسائل شهوانی از طریق ایمیل، چه حکمی دارد؟
پاسخ: همه‌ی مراجع: طرح مسائلی که باعث ایجاد فتنه و فراهم آوردن زمینه‌ی فساد است، اشکال دارد.[10]
از مجموع مطالب و مسائل مطرح شده‌ی فوق نتیجه می‌گیریم که: هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد.
اما ارتباط شغلی و حرفه‌ای و علمی و تحصیلی، اگر باعث فتنه و مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.[11]
در هر حال پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) به قسمت دوم سؤال چنین است:
اگر مفسده‌ای نداشته باشد و در عرف هم زشت نباشد اشکالی ندارد. لینک به سایت استفتائات
[2]. توضیح المسائل مراجع، ج 2، از ص 449 تا 460؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 701 - 707 و 734 - 736.
[3]. ظهور این عبارات در آن است که این هم شرط تکلیفی است و هم شرط وضعی؛ یعنی هم عقد دختر باکره بدون اذن پدر حرام و هم باطل است.
[4]. برای اطلاع بیشتر ر.ک به نمایه های: «ازدواج موقت(متعه) شرایط و احکام»، 627؛ «ازدواج موقت با دختر باکره»، 667؛ «حکم روابط جنسی قبل از عقد»، 717؛ «راه‌های محرم شدن پسر و دختر»، 767؛ «ارتباط جنسی صحیح بین پسر و دختر»، 754.
[5]. امام خمینی، استفتاءات، ج 3، (نظر) س 52؛ بهجت، محمد تقی، توضیح المسائل، مسئله 1936؛ مکارم شیرازی، ناصر، استفتاءات، ج 1، س 819؛ تبریزی، جواد، استفتاءات، 1622؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، جامع الاحکام، ج 2، ص 1673، نوری همدانی، حسین، استفتاءات، ج 2، س 656؛ فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، 1718؛ خامنه‌ای، سید علی، اجوبة الاستفتاءات، س 1145؛ طباطبائی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی، ج 2، النکاح م 3؛ سیستانی، سید علی، sistani.org (اینترنت)، س 20 و 19؛ دفتر: وحید خراسانی.
[6]. سیستانی، sistani.org، اینترنت؛ تبریزی، tabrizi.org، اینترنت؛ دفتر: همه‌ی مراجع.
[7]. العروة الوثقی، ج 2، النکاح، م 39 و 41؛ ر. ک: «سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) در سلام کردن به زنان»، 11032.
[8]. همان، م31 و 39؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1720؛ خامنه‌ای، استفتاء، س 782.
[9]. خامنه‌ای، استفتاء، س 779 و 651؛ دفتر: همه‌ی مراجع.
[10]. امام خمینی، استفتاءات، ج 3، سوالات متفرقه، س 127؛ دفتر: همه‌ی مراجع.
[11]. برگرفته از، رساله‌ی دانشجویی، دفتر 16، ص191- 195.