قطب الدین راوندی(متوفای 573) در کتاب دعوات (سلوة الحزین)، روایتی مرسل از امام سجاد(ع) نقل می‌کند که آن‌حضرت فرمود:

پدرم روز عاشورا و هنگام شهادت، در حالی که خون از بدنش جاری بود، مرا به سینه‌اش فشرد و فرمود:

پسرم! دعایی را از من به یاد داشته باش که مادرم فاطمه‏(س) به من آموخت و این دعا را رسول خدا(ص) به مادرم و جبرئیل(ع) به حضرتشان آموخته بود که هنگام حاجت و دل‌نگرانی و اندوه و بلاها و نیز هنگام انجام کارهای مهم سزاوار است خوانده ‌شود. دعا این است:

«بِحَقِّ یس وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ یَا مَنْ یَقْدِرُ عَلَى حَوَائِجِ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الضَّمِیرِ یَا مُنَفِّسُ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجُ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا رَازِقَ‏ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا مَنْ لَا یَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا»؛[1]

به ‌حق یاسین و قرآن حکیم و به‌ حق طه و قرآن عظیم، ای خدایی ‌که می‌توانی نیازهای نیازمندان را برطرف کنی! ای خدایی که اسرار پنهان را می‌‏دانى! اى برطرف کننده مشکل گرفتاران! اى برطرف کننده غم‌هاى مردم اندوهگین! ای دلسوز برای افراد پیر! ای روزی دهنده کودکان! ای خدایی که از توضیح و تفسیر بی‌نیازی! بر محمّد و خاندانش درود فرست و با من چنین و چنان کن(درخواست‌های خود را مطرح کن).

[1]. قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، الدعوات (سلوة الحزین)، ص 54- 55، قم، مدرسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، 1407ق.