بهشت هشت در ورودی دارد. در مورد نام آنها و اینکه دقیقاً چه گروهی از چه دری وارد میشوند، در احادیث مقداری اختلاف به چشم میخورد. نام درهای بهشت به صورت پراکنده در احادیث مختلف ذکر شده است؛ مانند «باب الرحمة»، «باب الصبر»، «باب الشکر»، «باب البلاء» و... . آنچه که از مجموع روایات استفاده میشود، این است که هر یک از درها راهی است برای گروهی از بهشتیان که در دنیا در کار خیر خاصی ممتاز بودهاند، و نام آن درب، مرتبط و متناسب با کار خیر آن گروه خاص است.
بهشت درهای متعددی دارد؛ چرا که خداوند در قرآن کریم میفرماید: «و متقین گروه گروه به سوی بهشت سوق داده میشوند، تا هنگامی که به آن میرسند و درهای آن گشوده میشود».[1] همچنین در جای دیگری میفرماید: «باغهای جاودان بهشتی که درهای آن به سوی آنان گشوده است».[2]
در روایات بسیاری که از شیعه و اهلسنت در این زمینه وارد شده، تعداد درهای بهشت هشت در است.[3] در روایتی از امام علی(ع) آمده است: «بهشت هشت در دارد، دری که پیامبران(ع) و صدیقان از آن وارد بهشت میشوند، دری که شهدا و صالحان از آن وارد میشوند، پنج در از درهای بهشت که شیعیان و محبان ما از آنها داخل میشوند، و در دیگری است که سایر مسلمانان از کسانی که شهادت «لا اله الا الله» را گفته و... .[4]
از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: «بهشت هشت در و جهنم هفت در دارد.[5] همانطور که در قرآن به هفت در بودن جهنم اشاره شده است: «برای جهنم هفت در است».[6]
در روایتی از اهلسنت آمده است: برای بهشت هشت در است. دری برای نمازگزاران، دری برای روزهدارن، دری برای حاجیان، دری برای عمرهگزاران، دری برای مجاهدان، دری برای ذاکران و دری برای شاکران.[7]
از روایات دیگر چنین استفاده میشود که برای هر عملی دری است از درهای بهشت، و انسان بهشتی روز قیامت با بهترین عملش فراخوانده میشود. پس بهترین عمل او هرچه باشد با آن عمل به سوی در مخصوص خود دعوت میشود.[8]
بنابر این، قدر متیقن از آیات و روایات این است که بهشت درهای متعددی دارد و تعداد آنها هشت عدد است. اما اینکه دقیقاً نام آنها چیست و هر یک مخصوص چه گروهی است، در روایات اختلاف است، و به نام همهی آنها اشاره نشده است. اما در عین حال به عنوان نمونه میتوان به چند روایت که نام برخی از درها در آنها ذکر شده است اشاره کرد:
- پیامبر اکرم(ص) فرمود : بهشت هشت در دارد: یکی از آنها دری است که «ریّان» نام دارد. داخل آن نمیشوند مگر روزهداران.[9] ریّان یعنی سیراب.
- بلال از پیامبر(ص) در مورد درهای بهشت سؤال کرد، آنحضرت فرمود: درهای بهشت مختلفاند، "باب الرحمة" (در رحمت) از یاقوت سرخ است... "باب الصبر"(در صبر) در کوچکی است که یک لنگه دارد و از یاقوت سرخ است. و اما "باب الشکر"(در شکر) از یاقوت سفید است و دو لنگه دارد و عرضش به اندازهی پانصد سال راه است... اما "باب البلاء"... در مصیبتها و بیماریها است، و آن دری است از یاقوت زرد و یک لنگه دارد و چه کمتر افرادی از این در وارد میشوند... اما "باب الاعظم"، بندگان صالح از آن وارد میشوند و آنها اهل زهد و ورعاند و کسانی هستند که راغب به خدایند و با او انس میگیرند.[10]
- از طریق اهلسنت نیز روایتی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که: در بهشت دری است که به او "ضحی" گفته میشود. هنگامی که روز قیامت میشود، منادی ندا میدهد کجایند کسانی که بر نماز ضحی مداومت میکردند؟ این در ورودی شما است، پس داخل آن شوید با رحمت خدا.[11]
ضحی موقعی از روز است که آفتاب برآمده باشد و همه جا را فراگیرد.
بنابر این، آنچه از این احادیث استفاده میشود این است که اعمال خیر، راههایی هستند برای ورود به بهشت و هر یک از این درها راهی است برای گروه خاصی از بهشتیان که در انجام عمل خیری ممتاز بودهاند.
[3]. شیخ صدوق، خصال، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 408، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1362ش؛ فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج 1، ص 235، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1420ق؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 1، ص 159، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، چاپ اول، 1404ق.
[4]. شیخ صدوق، حضال، ج 2، ص 408.
[5]. عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، تحقیق، رسولی محلاتی، سید هاشم، ج 4، ص 506، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، 1415ق؛ شیخ صدوق، امالی، ص 66، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق.
[7]. الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 5، ص 343.
[8]. همان.
[9]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مصحح، یزدى طباطبایى، فضلالله، رسولى، هاشم، ج 8، ص 796، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[10]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 295، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.
[11]. الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 5، ص 343.