استعمال لغت «حجاب» لزوماً به معنای مادّی آن نیست؛ زیرا با توجّه به ادلّه عقلی و نقلی نمی توانیم خداوند را مادّی بدانیم.[1] از این رو، استعمال واژه «حجاب» در آیه شریفه معنای مادّی ندارد. همان طور که در آیات دیگری نیز واژه حجاب به کار رفته که معنای مادّی آن منظور نیست: «وَ إِذَا قَرَأْتَ الْقُرْءَانَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَ بَینَْ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا»؛[2] یعنی، «و هنگامى که قرآن مى خوانى، میان تو و آنها که به آخرت ایمان نمى آورند، حجاب ناپیدایى قرار مىدهیم».
در آیه مورد پرسش، مفسّران کلمه «محجوب» را به «محروم» تفسیر کرده اند،[3] به این بیان: آنان از رحمت، کرامت، احسان و قرب پروردگار محروم می شوند.[4] پس، مادّیت از آن استفاده نمی شود.
در نهایت ترجمه آیه این گونه است: «چنین نیست (که مى پندارند)، آنها در آن روز از (رحمت و کرم) پروردگارشان محجوب و محرومند».[5]
این پرسش جواب تفصیلی ندارد.
[1]برای آگاهی بیشتر در این باره ر. ک: 1286 (سایت: 1330)؛ 2217 (سایت: 2359).
[2]. اسراء، 45.
[3]برای آگاهی بیشتر در این باره ر. ک: 6838 (سایت: 6928).
[4]. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج10، ص 689، ناصر خسرو، تهران، 1372 ش؛ حسینى همدانى، سید محمد حسین، انوار درخشان، ج 18، ص 44، نشر کتابفروشى لطفی، تهران، چاپ اول، 1404ق؛ مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 26، ص 263،دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
[5]. مطفّفین، 15، ترجمه الهی قمشه ای.