شاهدان یهوه، یک فرقه مذهبی منسوب به مسیحیان است که در اکثر کشورهای دنیا فعالیت گسترده ای دارند، تا آنجا که گفته می شود،‌ هم اکنون حدود 13 میلیون نفر، عضو این فرقه می باشند، مرکز آن در آمریکاست و در ایران نیز به صورت مخفیانه فعالیت می کنند.

بنیانگذار آن چارلز تیز راسل است که در حدود سال 1980 میلادی، آنرا تأسیس نموده است.

آنها از راهبه های زن به طور گسترده استفاده می کنند. یکی از ابزارهای مهم آنها، تشکیل کلیساهای خانگی است. اقدامات این گروه روز به روز رو به افزایش است. یکی از اهداف آنها ارایه جاذبه های صلح و دوستی از مسیحیت و عرضه تصویری خشن و ضد صلح از اسلام است، این گروه با انتشار کتابی به نام "دنیای جدید" که بر اساس عقیده خودشان نوشته شده است و امکانات صوتی و تصویری فراوان، سعی در نفوذ بین جوانان دارند[1].

اعتقادات این فرقه که هم اکنون در نزد مسیحیان نیز مطرود و منفور می باشد، را می توان در کتاب های: "حقیقتی که به حیات ابدی هدایت می کند" و "بشارتی برای خوشبخت نمودن شما" و یا در نشریاتشان به نام" برج دیده بانی" پیدا نمود.

از جمله عقاید این فرقه

1. شیطان ادراه کننده نامرئی این دنیا است.

2. انسان فاقد روح است و وقتی می میرد چیزی از او باقی نمی ماند تا در روزم قیامت دوباره زنده شود.

3. چون خداوند مهربان است، نمی تواند مردم را مجازات کرده و به جهنم برد...[2]

ظاهراً سؤالی که مطرح شده مربوط به این اعتقاد آنهاست که:

هدف خداوند از آفرینش زمین این بود که انسانها تا ابد از زندگی بر روی آن لذت ببرند و این در بهشت فردوسی که در آینده همین دنیا به وجود خواهد آمد، محقق خواهد شد[3].

سؤال اصلی که نتیجه دو سؤال مطرح شده می باشد این است:چرا با توجه به هدف از خلقتی که در قرآن ذکر شده است (عبادت خداوندتوسط جن و انس) در واقع این هدف محقق نشده است؛ زیرا اکثر افراد خدا را عبادت نمی کنند.

جواب: به نظر ما، و بنابر ادله عقلی و شرعی، خداوند دارای ذات و اوصافی است که آنها به نوبه خود مقتضیاتی خواهد داشت و از آن جمله خلق عوالم و موجودات مختلف است که هر کدام تجلی و ظهوری از اوصاف پروردگار می باشند و از این بین خداوند مخلوقی را پدید آورده که بتواند تجلی نام اسماء الهی باشد این مخلوق انسان بود. موجودی که قادر بود با اختیار و اراده، خود راه خیر و یا شر را طی کند و با تبعیت علمی و عملی از پروردگار یکتا، خلیفه و جانشین خدا بر روی زمین باشد.

حال باید دید که تا چه اندازه انسان ها به این کمال وجودیشان رسیده اند و این هدف محقق گردیده است؟

اولاً: روند عمومی بشر به سوی کمال است، معمول انسان ها، مسیر فطرت را طی می کند و اگر خطا و اشتباهی است، بیشتر از سوی حاکمان و متولیان گمراه فکری و انسان های شروری است که خطوط کلی زندگی بشر را رو به انحطاط می برند و انسان ها را با فریب و نیرنگ از مسیر عبودیت خارج می کنند.

ثانیاً: برای تحقق این هدف از خلقت، تحقق آن برای بعضی افراد نیز کافی است، همچنانچه برای تحقق اهداف یک مؤسسه آموزشی، نیاز نیست همه افراد به درجه تخصص راه یابند. بلکه در این مسیر افراد زیادی فقط در حد نسبی به دانش و تخصص دست پیدا می کند. وجود انبیاء و اولیاء خدا نیز بهترین مصداق برای تحقق مقصد نهایی در آفرینش انسان می باشد.

ثالثاً: تشبیه انسان به وسیله های بی اراده و شعوری همانند تلویزیون، تشبیه اشتباهی است. سازنده این وسائل انسان است که گاهی اوقات به خاطر عدم فراگیری و جامع نبودن اطلاعاتش به اشتباه بودن محاسباتش در به کارگیری و استفاده از یک وسیله خاص اقرار می کند و آن وسیله را برای منظور جدید، ازنو طراحی می کند. ولی سازنده انسان، خداوندی است که درباره هر چیز اطلاع کافی دارد، به تمام رموز خلقت آشنا است، و اشتباهی در طراحی ندارد. شاید بگویید پس چگونه است که امروز عده زیادی خداوند را عبادت نمی کنند، اگر خداوند تمام رموز خلقت را می داند؛ چرا مخلوق او یعنی انسان به هدف خلقت (یعنی عبادت) عمل نمی کند؟ در جواب باید گفت: در کنار انسان، خداوند موجودات دیگری را به نام ملائکه خلق کرده است . این گروه هرگز خدا را نافرمانی نمی کنند و پیوسته مطیع او هستند. پس می بینیم اگر خداوند می خواست موجودی بیافریند که فقط او را عبادت کنند این کار را قبلاً کرده بود، بلکه می خواست موجودی خلق کند که در عین داشتن آزادی و اختیار او را با اراده و آزادی پرستش کند، موجودی مختار که در کنار همه نافرمانی ها با آزادی کامل به او روی می آورد وبه دستورات او گردن می نهد. اگر عده ای امروز او را نافرمانی می کنند؛ نتیجه همان اختیاری است که خداوند به انسان داده است، و خلاف طراحی خداوند نیست. از طرفی، اگر اتهامات نحله ها و مکاتب و مذاهب را نسبت به هم کنار بگذاریم و از دید بالاتری نگاه کنیم ،حتی امروز، عده زیادی خداوند را پرستش می کنند، اگر چه هرگروهی با اعتقاد خود!

بله بنا بر آموزه های اسلام، دین حق در آخر الزمان، اسلام است، ولی پیروان این مذاهب اگر ندای اسلام را نشنیده، یا برای آنان بد معنا شده باشد، در پیروی از عقاید خود معذورند.

البته ما هم معتقدیم که خداوند به بندگان صالحش وعده داده است که آینده از آن نیکان و خوبان خواهد بود و همه مشکلات و معضلات بشر رخت خواهد بست، چنان که این وعده همه ادیان الهی است.

ولی همچنانکه در قرآن آمده: آسایش و راحتی آن روز موعود نیز به جهت بهتر مهیا شدن فضا برای پرستش پروردگار یکتا و سیر در مراتب کمال و سعادت روح بشر خواهد بود: خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده اند و کارهای شایسته کرده اند وعده داده که روی زمین جانشین دیگرانشان کند، همچنانکه مردمی را که پیش از آنها بودند، جانشین دیگران کرد و دینشان را که خود برایشان پسندیده است، استوار سازد و وحشتشان را به ایمنی بدل کند، مرا می پرستند و هیچ چیزی را با من شریک نمی کنند[4].

نمایه های مرتبط:

1. نمایه: هدف خلقت، شماره 76 (سایت: 319).

2. نمایه: هدف از خلقت انسان و جهان، شماره 1052 (سایت: 1268).

3. نمایه: هدف از خلقت انسان، شماره 224 (سایت: 1767).