کد سایت
id22707
کد بایگانی
44639
نمایه
ادغام بی غنه، ادغام با غنه
طبقه بندی موضوعی
علوم قرآنی
برچسب
ادغام|حروف یرملون|غنه|حرف نون|تنوین
خلاصه پرسش
«ادغام با غُنّه» و «ادغام بی غُنّه» در علم تجوید چه تفاوتی با هم دارند؟
پرسش
در آیات 40 و 41 سوره یونس کدامیک از آنها به عنوان «ادغام بی غُنّه» به حساب میآید؟
پاسخ اجمالی
ادغام در علم تجوید؛ به معنای مخلوط کردن دو حرف در یکدیگر است به گونهای که عملاً تبدیل به یک حرف مشدّد شود.[1]
در همین راستا بخشی از بحث ادغام، مربوط به حرف نون یا تنوین آخر کلمه میباشد که باید با حرف اول کلمه بعدی خود ادغام شود.
در مواجهه با حروف(یرملون)، هنگامی که نون یا تنوین در حروف «یاء»، «میم»، «واو» و «نون»، ادغام شود، همراه با غنّه خواهد بود یعنی حرف ادغام شده از بینی خارج شده و با کشش ادا میشود، ولی اگر نون و یا تنوین در حروف «راء» یا «لام» ادغام شود، بدون غنّه ادا میشود.[2]
بنابر این، عبارتی مانند «مَنْ مَعَهُ»[3] دارای ادغام با غنّه و آیهای چون«مَنْ لَا یُؤْمِنُ بِهِ»[4] دارای ادغام بدون غنّه است.
در همین راستا بخشی از بحث ادغام، مربوط به حرف نون یا تنوین آخر کلمه میباشد که باید با حرف اول کلمه بعدی خود ادغام شود.
در مواجهه با حروف(یرملون)، هنگامی که نون یا تنوین در حروف «یاء»، «میم»، «واو» و «نون»، ادغام شود، همراه با غنّه خواهد بود یعنی حرف ادغام شده از بینی خارج شده و با کشش ادا میشود، ولی اگر نون و یا تنوین در حروف «راء» یا «لام» ادغام شود، بدون غنّه ادا میشود.[2]
بنابر این، عبارتی مانند «مَنْ مَعَهُ»[3] دارای ادغام با غنّه و آیهای چون«مَنْ لَا یُؤْمِنُ بِهِ»[4] دارای ادغام بدون غنّه است.
[1]. جزری، محمد بن محمد، التمهید فی علم التجوید، ج 1، ص 55، ریاض، مکتبه المعارف، چاپ اول، 1405ق؛ ر.ک: «رعایت تجوید در قرائت»، سؤال 3634.
[2]. همان، ص 155 - 156.
[3]. اعراف، 131.
[4]. یونس، 40.