การจัดพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) นับได้ว่าเป็นหนึ่งในอิบาดะฮฺที่ดีที่สุด และการกระทำทุกสิ่งที่สังคมยอมรับว่านั่นเป็นส่วนหนึ่งของการจัดพิธีกรรม ถือว่าอนุญาต, เว้นเสียแต่ว่าสิ่งนั้นได้สร้างเสื่อมเสียหรือมีอันตรายจริง, หรือเป็นสาเหตุทำให้แนวทางชีอะฮฺต้องได้รับการดูถูกเหยียดหยามอย่างรุนแรง ซึ่งการทุบอก (มะตั่ม) นั้นมิได้เป็นหนึ่งในองค์ประกอบสำคัญดังกล่าว,ด้วยเหตุนี้ การกระทำดังกล่าวจึงมิได้มีความหมายผิดเพี้ยนอันใด ซึ่งการมะตั่มเพื่อรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) เป็นมุสตะฮับเสียด้วยซ้ำไป[1]

เพื่อศึกษข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ บทบัญญัติของการจัดพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) โปรดดูได้จากหัวข้อ “การเริ่มต้นจัดพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) ตำตอบที่ 3914 (ไซต์ : 4197) และ “บทบาทของการจัดพิธีกรรมรำลึดท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.)” ตำตอบที่ 19920 (ไซต์ : 19287) และ “การอนุญาตให้จัดพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) และริวายะฮฺ, ตำตอบที่ 7184 (ไซต์ : 7443) และ “การจัดพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) คือหัวเชื้อสำหรับชีวิตในสังคม,ตำตอบที่ 348 (ไซต์ : 352) ซึ่งมีอยู่ในเว็ปไซต์นี้เอง 

นอกจากคำตอบต่างๆ ที่ได้ตอบไว้ในเว็ปไซต์แล้ว, เกี่ยวกับการมะตั่มหรือการตบลงบนศีรษะยังมีรายงานเน้นย้ำไว้ด้วย, เช่น รอวียฺกล่าวว่า : เมื่อท่านอิมามมูซา อัลกาซิม (อ.) ได้ถูกควบคุมตัวและถูกพาตัวไปนั้น ท่านได้สั่งบุตรชายของท่านคือ ท่านอิมามริฎอ (อ.) ว่า ตราบที่ท่านยังมีชีวิตอยู่นั้น,ให้ท่านอิมามริฎอ (อ.) มานอนเฝ้าหน้าประตูทางเข้าบ้านเพื่อว่าข่าวจะได้ไปถึงเขา

รอวียฺ กล่าวว่า : พวกเราได้ปูที่นอนให้ท่านอิมามริฎอ (อ.) ทุกคืน ซึ่งหลังจากอาหารค่ำแล้วท่านอิมาม (อ.) จะมานอนที่นั่นทุกคืน และเมื่อถึงตอนเช้าท่านก็จะกลับบ้าน, ท่านอิมามริฎอ (อ.) ได้ทำเช่นนั้นอย่างต่อเนื่องนานถึง 4 ปีด้วยกัน จนกระทั่งอยู่มาคืนหนึ่งเมื่อเราได้ปูที่นอนเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ท่านอิมามริฎอ (อ.) มิได้มานอนตามปกติ ซึ่งประเด็นนี้, เป็นสาเหตุทำให้เหล่าสหายและคนในครอบครัวของท่านกระวนกระวายใจเป็นพิเศษ, จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีกคืนหนึ่งท่านอิมามริฎอ (อ.) ได้มาที่บ้าน และเข้าไปหาคนในครอบครัวพร้อมกับเรียก ท่านหญิงอุมมุอะฮฺมัด ออกมาพร้อมกับกล่าวกับเธอว่า : ช่วยนำสิ่งที่บิดาของฉันได้ฝากเธอไว้เอามาให้ฉันที, อุมมุอะฮฺมัด เมื่อได้ยินคำพูดที่หน้าสลดใจเช่นนั้น เธอได้ตบหน้าตบตาของเธอพร้อมกับร่ำไห้และกล่าวว่า : ขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮฺ อิมามของฉันจากไปแล้วหรือ? ท่านอิมามริฎอ (อ.) ได้กล่าวกับเธอว่า  : จงอย่ากล่าวสิ่งใดออกไปเลย และไม่บอกกับใครด้วย, เพื่อว่าข่าวจะได้ไม่ตกทอดไปถึงผู้ปกครอง[2]

แม้ว่ารายงานดังกล่าวจะระบุว่าผู้ที่เสียใจพร้อมกับตบหน้าตบตาของตนและร่ำไห้ออกมานั้น จะไม่ใช่มะอฺซูม หรือเป็นอิมามก็ตาม, แต่ประเด็นที่ต้องรับไว้พิจารณาเป็นพิเศษก็คือ เธอได้กระทำสิ่งนั้นต่อหน้าอิมามมะอฺซูม (อ.) และอิมาม (อ.) ก็มิได้ว่ากล่าวอันใด หรือห้ามปรามมิให้กระทำสิ่งนั้นอีก, การนิ่งเงียบของท่านอิมาม (อ.) คือเหตุผลที่บ่งบอกถึง การตักรีร[3] และการสนับสนุนของท่านอิมามมะอฺซูม (อ.) ซึ่งถือว่าเป็นเหตุผลสำหรับคนอื่นด้วย.

อีกรายงานหนึ่งกล่าวว่า บรรดาอะฮฺลุลบัยตฺ (อ.) เมื่อมีความทุกข์ระทมหรือความเศร้าสลด หรือโศกนาฏกรรมมาประสบกับพวกท่าน ท่านจะร่ำไห้เสียใจ, ซึ่งประเด็นนี้ได้รับรายงานมาจากท่านอิมามฮะซัน อัสการียฺ (อ.)[4] และท่านหญิงซัยนับ (อ.)[5]

สุดท้ายจะนำเสนอทัศนะของนักปราชญ์และมัรญิอฺตักลีด ที่กล่าวถึงประเด็นดังกล่าวไว้ เช่น :

สำนัก ฯพณฯท่านอายะตุลลอฮฺ อัลอุซมา คอเมเนอี (ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองท่าน) :

กล่าวว่า การสร้างความเสียหายให้เกิดกับพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยน (อ.) ถ้าอันตรายนั้นเกิดกับร่างกาย อันเป็นสาเหตุทำให้สำนักคิด หรือมุอฺมิน หรือพิธีกรรมรำลึกถึงอิมามมะอฺซูม (อ.) ต้องได้รับการดูถูกเหยียดหยามแล้วละก็ ถือว่าไม่อนุญาตให้กระทำ อย่างไรก็ตามเป็นการดียิ่งถ้าหากบรรดาผู้ศรัทธาจะระมัดระวัง และรักษาเกียรติยศความศักดิ์สิทธ์ของการจัดพิธีกรรมรำลึกถึงบรรดาอิมามมะอฺซูม (อ.) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับซัยยิดผู้เป็นหัวหน้าของบรรดาชะฮีดทั้งหลาย ท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.)

สำนัก ฯพณฯท่านอายะตุลลอฮฺ อัลอุซมา มะการิมชีรอซียฺ (ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองท่าน) :

การจัดพิธีกรรมรำลึกถึงมะอฺซูม 5 ท่านแห่งอาลิอาบา (อ.) ถือได้ว่าเป็น เครื่องหมายสำคัญที่สุดของศาสนา, และเป็นรหัสยะแห่งการธำรงอยู่ของชีอะฮฺ, ดังนั้น จะต้องจัดให้ยิ่งใหญ่และดีที่สุดในทุกๆ ปี, แต่สิ่งจำเป็น คือ ต้องหลีกเลี่ยงจากทุกภารกิจการงานที่สร้างความเสื่อมเสีย หรือก่อให้เกิดความเสียหายแก่ร่างกาย,หรือเป็นสาเหตุทำให้สำนักคิดต้องได้รับการดูถูกเหยียดหยามโดยสิ้นเชิง, ส่วนการมะตั่มโดยทั่วไปซึ่งมิได้ก่อให้เกิดอันตรายอันใดแก่ร่างกาย ถือว่าไม่เป็นไร 

สำนัก ฯพณฯท่านอายะตุลลอฮฺ อัลอุซมา ซอฟียฺ ฆุลภัยฆอนียฺ (ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองท่าน) :

ถ้าหากการกระทำนั้นไม่ก่อให้เกิดความเสียหายอันใด โดยตัวของมันแล้วไม่เป็นไร

คำตอบของท่าน อายะตุลลอฮฺ มะฮฺดียฺ ฮาดะวียฺ เตหะรานนี (ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองท่าน) มีรายละเอียดดังต่อไปนี้:

การจัดพิธีกรรมรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) นับได้ว่าเป็นหนึ่งในอิบาดะฮฺที่ดีที่สุด และการกระทำทุกสิ่งที่สังคมยอมรับว่านั่นเป็นส่วนหนึ่งของการจัดพิธีกรรม ถือว่าอนุญาต, เว้นเสียแต่ว่าสิ่งนั้นได้สร้างเสื่อมเสียหรือมีอันตรายจริง, หรือเป็นสาเหตุทำให้แนวทางชีอะฮฺต้องได้รับการดูถูกเหยียดหยามอย่างรุนแรง ซึ่งการทุบอก (มะตั่ม) นั้นมิได้เป็นหนึ่งในองค์ประกอบสำคัญดังกล่าว, ด้วยเหตุนี้ การกระทำดังกล่าวจึงมิได้มีความหมายผิดเพี้ยนอันใด ซึ่งการมะตั่มเพื่อรำลึกถึงท่านอิมามฮุซัยนฺ (อ.) เป็นมุสตะฮับเสียด้วยซ้ำไป

เชื่อมต่อไปยังเว็บไซต์ คำวินิจฉัยต่างๆ (โคด 982)