Please Wait
8520
Quran baxımından şeytan yalnız müxlis bəndələri hədəf almamışdır. Müxlislər o kəslərdir ki, o dərəcəyə çatmışlar ki, şeytanın onlara nüfuz etməyə yolu yoxdur. Şeytanla mübarizə aparmaq üçün vasitə və üsullar vacibdir ki, bu metodlarla şeytana müqavimət və qalib gəlmək olar. Bunların bəzilərini nümumə olaraq göstərmək istəyirik:
1. İman: Quran şeytanın müsəllət olmasına ilk maneəninin iman olduğunu bildirir.
2. Təvəkkül: Şeytana qalib gəlmək amillərindən biri Allaha təvəkkül etməkdir.
3. İstiazə: Allahdan pənahgah istəməkdir.
4. Allahı yad etmək: Allahı yad etmək insana bəsirət verir və onu vəsvəsələrdən saxlayır və şeytanın nüfuz etmə yolunu bağlayır.
5. Təqva: Təqvanın kəsb edilməsi və möhkəmləndirilməsi, qəlbin gözünü İblisin vəsvəsələri müqabilində açır və insanı şeytanın tələlərindən qoruyur.
Quran baxımından şeytan yalnız müxlis bəndələri hədəf almamışdır. Şeytan and içir ki, müxlislərdən savayı bütün bəndələri azdıracağam:
« قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ إِلاَّ عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ »
“Şeytan dedi: Sənin izzətüvə and olsun, bütün onların hamısını azdıracağam, yalnız onların içərisində olan Sənin xass bəndələrindən savayı”. [1]
Yaxud da burada Allah taala buyurur:
« إِنَّ عِبادی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوینَ »
“Sənə uyan azğınlar istisna olmaqla, bəndələrim üzərində sənin heç bir hökmün omaz!” [2]
Bu ayəyə əsasən müxlislər [3] şeytanın hiylələrindən amandadırlar. Bu bir həqiqətdir ki, şeytanın özü bunu etiaf edir. Həm də Allah taala bunu təsdiq edərək, buyurur:
« إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ »
“Sən heç vaxt Mənim bəndələrimə hakim ola bilməyəcəksən!”
Şeytanla mübarizənin yolları
Müxlislər o kəslərdir ki, o dərəcəyə çatmışlar ki, şeytanın onlara nüfuz etməyə yolu yoxdur. Şeytanla mübarizə aparmaq üçün vasitə və üsullar vacibdir ki, bu metodlarla şeytana müqavimət və qalib gəlmək olar. Bunların bəzilərini nümumə olaraq göstərmək istəyirik:
1. Quran şeytanın müsəllət olmasına ilk maneəninin iman olduğunu bildirir.
« إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وََ... »
“İman olan kəslərə şeytan hakim deyil.” [4]
2. Şeytana qalib gəlmək amillərindən biri Allaha təvəkkül etməkdir.
« إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِینَ ... وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ »
“Rəbbinə təvəkkül edənlərin üzərində Şeytanın heç bir hökmü yoxdur!” [5]
Deməli Allaha və Qurana iman insana Şeytanın hakim olmasına mane olur və o kəslər ki, imanında səngər tutmuşlar və Allaha təvəkkül edirlər, Şeytan onlara heç vaxt hakim ola bilməz. Bu hakim qəbulluq o kəslərə aiddir ki, Şeytanın hakimiyyətin qəbul etmişdir və Allaha şərik qoşur.
« إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِکُونَ »
”Şeytanın hökmü yalnız ona itaət edib Allaha şərik qoşanlar üzərindədir!” [6]
3. İstiazə: Allahdan pənahgah istəməkdir ki, bu pənahgah bəzən təşriidir və bəzən də təkvini. Təbii şərri dəf etmək Allahın pənahgahından istifadə etməliyik. Bu İlahi qanunlar və sünnətdən ibarətdir ki, təbii səbəb və amillər şəklində yaradılış qanunlarında qoyulmuşdur. Nas surəsində Allah taala şərdən qorunmaq üçün Allahın təşrii pənahgahından istifadəni məsləhət edir. Bu İlahi təlimlərin cəmindən ibarətdir ki, şər müqəddəsdə etiqadi əsaslar və tərbiyəvi proqramları kimi təyin etmişdir:
«وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمیعٌ عَلیم»
“Əgər sənə Şeytandan bir vəsvəsə gəlsə, Allaha sığın. Şübhəsiz Allah eşidən və biləndir.” [7]
Tovhid bir qayda olaraq tələb etdir ki, xeyr və mənfəət üçün Allahdan kömək istənməlidir və işlərini Bismillahla başlamalıdır və zərər və şərrin dəf edilməsi üçün Ondan kömək istənməlidir və işlərini Əuzu Billahla başlamalıdır. Çünki Tovhidə əsasən aləmdə Allahdan savayı heç bir təsiredici yoxdur.
4. Allahı yad etmək: Allahı yad etmək insana bəsirət verir və onu vəsvəsələrdən saxlayır və şeytanın nüfuz etmə yolunu bağlayır:
«... تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُون»
“Allahdan qorxanlara Şeytandan bir vəsvəsə toxunduğu zaman onlar xatırlayıb düşünərlər və dərhal görən olarlar.” [8]
İmam Sadiq (ə) buyurur: Şeytan insanı vəsvəsə etməyə qüdrəti yoxdur. Məgərki Allahı yad etməkdən uzaq olsa. [9]
«ذکرالله مطردة الشیطان»
Əmirəl Möminin (ə) Allahı zikr etmək Şeytanı uzaqlaşdırmağa səbəb olduğunu bildirir. [10]
5. Təqva: Təqvanın kəsb edilməsi və möhkəmləndirilməsi, qəlbin gözünü İblisin vəsvəsələri müqabilində açır və insanı şeytanın tələlərindən qoruyur.
«إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُون»
“Allahdan qorxanlara Şeytandan bir vəsvəsə toxunduğu zaman onlar xatırlayıb düşünərlər və dərhal görən olarlar.” [11]
Taef sözü ərəb dilində dəvaf etməkdir (dolanmaq). Elə bil ki, Şeytanın vəsvəsələri insanın ruh və fikrinə dolanır və fasiləsiz olaraq fırlanır ki, bur nüfuz yolu tapsın.
Şeytan qüvvətli iman və təqvalı insan ruhuna təsir edə bilməz. Lakin həmişə fürsətdədir. Bəzi şəhvət, qəzəb, həsəd və intiqam kimi nəfslər yaradır ki, münasib fürsətdə ona nüfuz etsin və azdırsın.
Şeytanla mübarizə yollarından biri bunlardır: Əhli beyt dostlarına ehsan vermək, Şeytanın nüfuz edə bilmədiyi şəxslərlə yaxınlıq etməyə çalışmaq və s...
Nəticə:
Allaha inam insanı təsirlərdən qoruyur. Onu pislik və çirkinliklərdən qoruyur. Həmçinin Allahın izzət və hikmətinə diqqət etmək ruhun Şeytanla mübarizəsində güclənməsinə səbəb olur. Əlavə olaraq imanın, təvəkkülün, təqvanın gücləndirilməsi və Allahı yad etmədə davamlılıq Şeytanı uzaqlaşdıran və ona əziyyət verən işlərdir. Sonda həqiqi istiazə şeytan tərəfindən zərər və şərrin gəlməsi zamanı onun nüfuzunun qarşısını alandır. Qeyd etmək lazımdır ki, bütün bunlar Əhli- beytə təvəssül etmədən və onların inayətini qazanmadan imkansızdır.
Əlaqəli indekslər:
İnsana Şeytanın nüfuz yolları, 165 (Sayt: 1052)
Şeytanın hədəf və proqramları, 12216 (Sayt: 12198).
[1] - İsra surəsi, ayə 65.
[2] - Hicr surəsi, ayə 42.
[3] - Müxlis o kəsdir ki, öz ruhunu maddi işlərin və təbiətin zəncir və kəndarından uzaq olsun və qəlbini Allahdan qeyrisindən pak etsin və onu Allahın məhəbbəti ilə doldursun.
[4] - Nəhl surəsi, ayə 99.
[5] - Həmin surə.
[6] - Həmin, ayə 100.
[7] - Əl- Əraf surəsi, ayə 200 və Fussilət surəsi, ayə 26.
[8] - Əl- Əraf surəsi, ayə 201.
[9] - Mühəddis Nuri, mustədrəkul vəsail, cild 1, səh 178. Al beyt müəsissəsi, Qum, 1408 h.q. Məclisi, Muhəmməd Baqir, Bəharul Ənvar, cild 72, səh 124. Beyrut, 1404 h.q.
[10] - Amədi Təmimi, Əbdul Vahid, Ğurrəl hökm və dərərul kəlam, səh 188, Qum, 1366 h.g.
[11] - Əl- Əraf surəsi, ayə 201.