Please Wait
17920
Ruzini maddi nümunələrdə həsr edən adi camaatın təsəvvürünün əksinə olaraq, rəvayətlərdə ruzi kəlməsi geniş mənalara malikdir və Allahın verdiyi bütün nemətlərə şamildir – istər maddi nemətlər olsun, istərsə də mənəvi. Bununla belə, maddi ruzilər barəsində də bir çox rəvayətlər vardır ki, ətraflı cavabda onların bir neçəsi qeyd olunmuşdur.
Sualda irəli çəkilən mövzunu araşdırmazdan qabaq xatırladırıq ki, ruzini maddi nümunələrdə həsr edən ümumxalq təsəvvürünün əksinə olaraq rəvayətlərdə ruzi kəlməsi daha geniş mənaya işlənir və Allahın verdiyi bütün nemətlərə şamil olur: istər maddi, istərsə də mənəvi. Buna görə də sağlamlıq, asayiş, həcc və digər vacib əməlləri yerinə yetirməyə tövfiq tapmaq, yaxşı dost və s. hamısı ruzinin nümunələridir.
Rəvayət kitablarında qeyd olunan bir çox rəvayətlər də maddi ruzi ilə əlaqədardır. Nümunə üçün onlardan bir neçəsini qeyd edirik:
1. Ruzi əldə etmək üçün səy göstərmək: İmam Sadiq (əleyhis-salam) bu barədə buyurur: “Hər kəs az ruzi axtarmaq məqamında olsa, ona çoxlu ruzi nəsib olar. Əgər insan az ruzisinin arxasınca getməsə, çox ruzini də əldən verəcəkdir.”[1]
2. Namaz və dua ruzinin çoxalmasına səbəb olur: “Kafi” kitabında bu barədə bir fəsil gəlmiş[2] və orada ruzi üçün çoxlu dualar qeyd olunur. O cümlədən, imam Baqir (əleyhis-salam) Zeyd Şəhhama buyurdu: “Ruzinin çoxalması üçün vacib namazın səcdələrində bu duanı oxu:
يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ يَا خَيْرَ الْمُعْطِينَ ارْزُقْنِي وَ ارْزُقْ عِيَالِي مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ فَإِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيم
“Ey sual edənlərin (Allahdan hacət diləyənlərin) ən yaxşı pənahı! Ey ən yaxşı əta edən! Mənə və ailəmə Özünün geniş fəzlindən çoxlu ruzi əta elə! Çünki Sən böyük fəzilət sahibisən!”[3]
Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alih) səhabələrindən bir nəfəri bir müddət o həzrətin hüzuruna gəlmədi. Sonradan hüzuruna gəldiyi zaman həzrət soruşdu: “Nə üçün bizim yanımıza gəlmirdin?!”
Ərz etdi: “Xəstəlik, yoxsulluq və ehtiyac!”
Həzrət buyurdu: “İstəməzsənmi ki, sənə bir dua öyrədim, (onun vasitəsi ilə) Allah xəstəliyi və yoxsulluğu səndən uzaqlaşdırsın?!”
Ərz etdi: “Ey Allahın Peyğəmbəri! Allahın salamı və rəhməti sənə olsun! (O duanı mənə öyrət!)”
Həzrət ona buyurdu: (Bu duanı oxu:)
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيُّ مِنْ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيرا.
“Uca məqamlı və əzəmətli Allahdan başqa heç bir qüvvə və dəyişiklik səbəbkarı yoxdur. Heç vaxt ölməyən diri Allaha təvəkkül edirəm. Həmd (tərif) o Allaha məxsusdur ki, Özünə nə həyat yoldaşı, nə də övlad seçməmişdir. Hakimiyyət və mülkdə heç bir şəriki yoxdur, zillətə (düşmür ki,) ondan çıxmaq üçün bir qəyyuma ehtiyacı olsun. Allahı böyüklüklə yad et!”[4]
Az müddət keçəndən sonra o kişi Peyğəmbərin hüzuruna gəlib dedi: “Ey Allahın Rəsulu! Allah (o duanın səbəbi ilə) xəstəliyi və yoxsulluğu məndən uzaqlaşdırdı.”
3. Sübh azanından gün çıxana qədər yatmamaq. Məhəmməd ibni Müslim imam Baqir (əleyhis-salam)-dan sübh namazından sonra yatmaq barəsində soruşduqda həzrət buyurdu: “Ruzilər bu zaman bölüşdürülür. Mən istəmirəm ki, bir kəs bu vaxt yatsın.”
İmam Sadiq (əleyhis-salam) buyurur: “Sübh zamanı yatmaq nəhsdir, insanın üzünü saraldıb çirkinləşdirir. Belə yuxu xeyir-bərəkəti olmayan insanların yuxusudur. Allah-taala bəndələrinin ruzisini sübh açılandan gün çıxan vaxt arasında bölüşdürür.”[5]
4. Gecə namazı qılmaq: Bir nəfər imam Sadiq (əleyhis-salam)-ın hüzurunda yoxsulluqdan gileylənməyə başladı, o qədər gileyləndi ki, hətta aclıqdan da gileylənmək istəyirdi. Həzrət ona buyurdu: “Ay kişi! Gecə namazı qılırsanmı?!” Dedi: “Bəli.” İmam yanındakılara üz tutub buyurdu: “Gecə namazı qıldığını təsəvvür edərək gündüz ac olduğunu deyən adam yalan danışır! Həqiqətən mütəal Allah gecə namazı ilə həmin günün ruzisini (onu qılan şəxs üçün) öhdəsinə almışdır.”[6]
Ruzinin artmasına səbəb olan əməllər çoxdur, biz qeyd olunanlarla kifayətlənirik. Ruzinin azalmasına səbəb olan bəzi şeyləri də xülasə şəkildə qeyd edirik:
1. Niyyət. Əlbəttə, niyyət hər iki yöndə: ruzinin həm artmasında, həm də azalmasında təsirlidir. Əli (əleyhis-salam) buyurur: “İnsanın ruzisi onun niyyəti qədərindədir.”[7]
Bu sözün mənası odur ki, insanın niyyəti ruzinin artıb-azalmasında təsirlidir. Əgər onun məqsədi ailəsinə və başqalarına firavanlıq yaratmaq olsa, Allah onun ruzisini artırar. Əgər niyyəti onları sıxıntıya məruz qoymaq olsa, Allah da onu sıxıntıda qərar verər.
2. Rəvayətlərdə bəzi işlər ruzinin azalma səbəbi kimi bəyan olunmuşdur. Əli (əleyhis-salam) buyurur: “Ruzinin azalmasına səbəb olan işlər: evdəki hörümçək torunu təmizləməmək, hamamda qəzayi-hacət etmək (ayaqyoluna getmək), cünub halda (cənabət qüslü almamış) yeyib-içmək, dişlərin dibini “gəz” çubuğu ilə təmizləmək, ayaq üstə baş daramaq, evin toz-torpağını evdə saxlamaq, yalandan and içmək, zina etmək, məğrib və işa namazları arasında yatmaq, sübh namazından sonra və gün çıxmazdan qabaq yatmaq, yalan danışmağa adət etmək, haram musiqilərə qulaq asmaq, gecə vaxtı dilənçini əli boş qaytarmaq, xərcdə orta səviyyəni gözləməmək, qohumluq əlaqələrini kəsmək...”[8]
Peyğəmbəri-əkrəm (səlləllahu əleyhi və alih) buyurur: “İyirmi şey ruzinin azalmasına səbəb olur. O cümlədən: Qəzayi-hacət (ayaqyoluna getmək) üçün yataqdan çılpaq durmaq, yemək zamanı əlləri yumamaq, çörək qırıntılarına ehtiramsızlıq etmək, soğan və sarımsaq qabığını yandırmaq, evin qapısının astanasında oturmaq, evi gecə süpürmək, evi paltarın bir tərəfi ilə təmizləmək, başı və üzü paltarın qolu ilə qurulamaq, çirkli qabları gecə yumamaq, su qabının ağzını açıq qoymaq, məsciddən çıxmaq üçün tələsmək, sübh erkən bazara getmək və gecəyə qədər bazarda qalmaq, fəqirlərdən çörək almaq, övlada qarğış etmək, paltarı bədəndə olan halda tikmək, çırağı üfürməklə söndürmək.”[9]
Əlavə məlumat üçün bu görünüşlərə bax: Sual 3783 (sayt 4007), “Ruzinin müqəddimə olması”, sual 2626 (sayt: 4801), “Sərvət qazanmaq üçün dua etmək.”
[1] Kuleyni, Məhəmməd ibni Yəqub, “Kafi”, 5-ci cild, səh. 311, hədis 29, “Darul-kutubil-islamiyyə”, Tehran, 1365-ci şəmsi il
[2] “Kafi”, 2-ci cild, səh. 550, “Babud-dua lir-rizq”
[3] Yenə orada, səh. 511, hədis 4
[4] Yenə orada, səh. 551, hədis 3
[5] Tusi, Məhəmməd ibni Həsən, “Əl-istibsar”, 1-ci cild, səh. 350, hədis 2, “Darul-kutubil-islamiyyə”, Tehran, 1390-cı qəməri il
[6] Səduq, Məhəmməd ibni Əli, “Mən la yəhzuruhul-fəqih”, 1-ci cild, səh. 474, hədis 1371, “Camieyi müdərrisin” nəşriyyatı, Qum, 1413-cü qəməri il
[7] Amədi, Əbdül-Vahid, “Ğürərül-hikəm”, səh. 399, “Dəftəri təbliğat”ın nəşriyyatı, Qum, 1366-cı şəmsi il
[8] Təbərsi, Əli ibni Həsən, “Mişkatul-ənvar”, 1-ci cild, səh. 128, “Heydəriyyə” kitabxanası, Nəcəf, 1385-ci qəməri il.
[9] Məclisi, Məhəmməd Baqir, “Biharul-ənvar”, 73-cü cild, səh. 314, hədis 1, “Vəfa” müəssisəsi, Beyrut, 1404-cü qəməri il