Mesed suresi beş ayete sahip ve Mekke’de nazil olmuş olan surelerden birdir.[1] Açıktan açık Mekkelilerden bir kimsenin (ebu Leheb) ismini zikir eden ayetlerden sadece bu surenin ayetleridir ki onu kötülemiş ve kendisinin cehennemlik olduğunu bildirmiştir. Gayipten verilen haberlerden birisi de bu surededir ki onların cehennemlik[2] olduğu hakkındaki vaattir. Bu haber onların hayatlarının sonuna kader iman getirmeyeceğin işaret eden bir nişanedir. Aksi takdirde bunları şahıslarını belirterek cehennem vadini vermek uygun olmazdı. Zamanın geçmesi de bunu ispatladı ki ebu Leheb ve eşinin imana gelmediklerini bırakın bir yana İslam peygamberine (s.a.a.) karşı bağladıkları düşmanlıklarını, eziyet yapmalarını bile azaltmadılar.
Müfessirler bu surenin peygamberliğin ilk senelerinde nazil olduğunu söylemişlerdir. İslam peygamberi (s.a.a) – Allahın emri gereğince – İslam’a davet etmek için çalışıyorken safa dağına çıktı ve insanları çağırarak yanına topladı ve şöyle buyurdu: “ eğer düşman sabah veya akşam size bu dağın arkasından saldıracağını desem bana inanıyor musunuz? Dediler; evet! Buyurdu: biliniz ki ben önümüzdeki çetin bir azaptan sizi korkutuyorum. Sonar ebu Leheb dedi; “tebben leke = Yok olasın”, bunun için mi bizi buraya çağırdın. İşte o sırada Allah bu sureyi peygambere (s.a.a.) indirdi.[3] Hakeza bu surede “tebbet” [4]  sözcüğünden istifade edilmesi de ebu Leheb’in söylemiş olduğu sözün cevabı olarak o muhatap alınarak söylenmiştir. Ebu Lehebin hanımı da ki kocasının fikrinde ve onunla birlikte idi ve İslam’a karşı düşmanlıktan el çekmiyordu, Allah tarafından kınandı ve ilahi azabın vadi (sözü) ona da verildi.[5]
Bu surede mevcut tabirlerden yararlanarak be dua yapabilinir olduğu anlaşılıyor. Allah u Teâlâ bu ayetlerde açık bir şekilde Ebu Leheb’e be duası ve gazabına maruz etmiştir. Bu surenin yanı sıra başka ayetlerde de be dua ve gazap vardır ki muhatapları başkalarıdır.[6]
Bu surenin en önemli payamlarını şöyle açıklayabiliriz:

---