Please Wait
15716
''Selim'' sözcüğü ''silm'' ve ''selamet'' kökünden gelir. Zahiri ve batini afetlerden uzak olmak anlamı verir. İmam Sadık (a) bu kelimenin manası hakkında şöyle buyurmuştur: “Selim kalp, Rabbıyla mulakat ederken rabbi dışında hiçbir şey kendisinde barındırılmış olmayan kalptir”.
Kur'an mufessirleri ''kalbi selim'' hakkında muhtelif yorumlar yapmışlardır ki her biri, konunun bir boyutuyla alakalıdır. Bazı yorumlara göre kalbi selim, şirkten pak olan kalptir. Bazısına göre nifaktan, kinden ve günahlardan arınmış kalptir. Başka bir yoruma göre de tüm hataların kaynağı olan dünya sevgisini taşımayan kalptir. Diğer bir yoruma göre ise içinde Allah'tan başka bir şey olmayan kalbtir.
Kur'anın Kerimin çok güzel ve anlam yüklü kelimelerinden biri ''kalbi selim'' kelimesidir. Selamet ve silm masdarından türeyen bu kelime zahiri ve batini afetlerden uzak olma manasına gelir.[1] Kalbi selim için en çekici yorum İmam Sadık (a) tarafından yapılmış olan yorumdur ki şöyle buyurmuştur: “Selim kalp, Rabbıyla mulakat ederken rabbi dışında hiçbir şey kendisinde barındırılmış olmayan kalptir”.[2]
Hakeza İmam Sadık'tan (a.s.) nakledilen başka bir hadiste şöyle geçmektedir: “'Sadık bir niyete sahip olan, selim bir kalbe sahiptir. Çünkü kalbin şirkten ve şüpheden salim olması, her şeyde niyeti arandırır”.[3] Bu nedenle İmam Sadık'a (a) göre pak ve halis niyete sahip olanlar kalbi selime sahiptirler.
Kur'anı Kerimde kalbi selimin kıyamet gününde kurtuluşun yagane sermayesi ve nedeni sayılması bu kelimenin önemini açıklamak için yeterlidir. Şu'ara süresinde şöyle denilmektedir: “O gün ki ne mal fayda verir ne oğullar! Allah’a arınmış bir kalp ile gelen başka”[4]
Mufessirler selim kalp için çeşitli yorumlar sonmuşlardır.
Bu yorumların her biri meselenin bir boyutunu ele almaktadır;
- Kalbi selim, şirkten pak olan kalptir.
- Nifaktan, kinden ve günahlardan arınmış kalbtir.
- Bütün kötülüklerin anası olan dünya sevgisinden beri olan kalptir.
- Allah'tan başka hiçbir şeyin içinde barındırmayan kalptir.
Yukarda denildiği gibi ''selim'' kelimesi ''selamet'' kökünden türemiştir. Selamet kelimesi genel itibariyle ele alındığında her türlü ahlaki ve itikadi hastalıklardan ari olmayı ifade eder. Buna göre kalbi, selim olan kimse bu dünyada da günlü ilahi olmayan bütün hasletlerden beridir; zira nefsani istekler, mevki ve makam peşinde olmak ve etik olmayan uyumsuz davranışlar benzeri durumlar, selim kalp ile bağdaşır bir yönü yoktur.
Özetle kalb-i selim bütün ilahi olmayan bağımlılıklardan uzak duran, dünyada Allah'ı merkeze alan ve bütün eğilimiyle bilinciyle ona yönelen kalptir. Aynen şu duada denildiği gibi: ''Allahım! Bütünüyle sana yönelmeyi bana ver.''
Daha çok bilgi edinmek için Şehid Destigayb'ın kaleme aldığı ''Kalb-i Selim'' isimli kitabın tercümesine muracaat edebilirsiniz.
[1] Rağip İsfehani,''Mufredat-i Elfaz-i Kur'an'i Kerim'' , ''Slm'' maddesi
[2] Kuleyni, ''Kafi'' , İran/Tahran: Daru-l Kutubi-l İslamiyye, 1368 h.ş. c.2, s.16
[3] Meclisi,Muhammed Bakır, ''Biharu'l-Envar'',Lübnan/Beyrut: Muessesetu'l-Vefa,2404 k.c.67,s.210
[4] Şu'ara:88,89