Ortaklık İslam hukukunda(fıkhında) iki anlamda kullanılmaktadır:

1. İki veya daha fazla şahıs kıymeti olan bir şey üzerinde bu mal veya alacak vb. şeyler olabilir şerik olarak ortak olması. Bu durumda hiçbir ortak diğer ortakların izni olmadan mal üzerinde hiçbir tasarrufta bulunamazlar.[1]
2. Ortaklık anlaşma üzerdir. Yani iki veya daha fazla şahıs anlaşma usulü bir mal üzerinde ortaklık etmekte muamelede kullanmaktadır. Bu tür ortaklıklara şirketleşme veya ticari ortaklık denilmektedir. Ortaklar şerik oldukları mal üzerinde kendi hissesi hakkında her türlü ticari alım satım hakkına sahiptir. Bütün ortaklar bu mal üzerinde kar ve zarar noktasında ortaktırlar. Bu tür ortaklıklar ve benzeri diğer İslami ortaklıklar kabul ve onay gerektirir. İmam Humeyni (r.a) şöyle düşünüyor: “Kabul ve onay olmaksızın ortaklığın gerçekleşmesi uzak bir ihtimal değildir.”[2]