Please Wait
7174
İslam dini səmavi dinlərin sonuncusu, ən kamili və hər tərəflisidir. Onun təlimləri hər bir zamanda və məkanda insanın fərdi və ictimai yönlərinin hamısına nəzər yetirir, onun bütün ehtiyaclarına qənaətbəxş cavab verir. İslam dinində ayaqqabı geymək barəsində də müəyyən qayda-qanunlar təyin edilmişdir. O cümlədən: Ayaqqabını qəşəng və səliqəli surətdə geymək, ayaq üstdə geyməmək və... Bu qaydalara riayət etmək nemətə şükür etmək hesab olunur.
İslam dini səmavi dinlərin sonuncusu, ən kamili və hərtərəflisidir. Onun təlimləri hər bir zamanda və məkanda insanın fərdi və ictimai yönlərinin hamısına nəzər yetirir, onun bütün ehtiyaclarına qənaətbəxş cavab verir.[1] Bunu nəzərə almaq lazımdır ki, islam dininin hərtərəfli din olmasını əsas tutaraq bütün incəliklərdə də müəyyən bir vəzifə qoyduğunu fikirləşmək olmaz.[2] Əksinə, bu din külli meyarlar, əqli və nəqli dəlillər təqdim etməklə hər əsrdə yeni ünvanla qarşıya çıxan hər bir incə məsələ və mövzu barəsində öz məqsədinin bəyanını bəşərin təfəkkürünə həvalə etmişdir. Din alimləri ictihad əsasında bu meyarlardan düzgün çıxarış əldə etməklə ilahi hökm və göstərişləri əldə etməlidirlər.[3]
Əlbəttə, islam dini bəzi cüzi məsələləri də bəyan edərək onlar üçün xüsusi qayda-qanunlar bəyan etmişdir. Onlardan biri də ayaqqabı geyməkdir. Belə ki, bu ədəb qaydalarına riayət edilməsi bir növ nemətə şükür etmək sayılır.
Ayaqqabı geyməklə əlaqədar qaydalar aşağıdakılardan ibarətdir:
1. Ayaqqabı geyməyin özü.
İslam dinində ayağın örtülməsinə diqqət yetirilmişdir. İmam Baqir (əleyhis-salam) buyurur: “Xoff (bir növ rahat ayaqqabıdır) geymək insanın görmə qabiliyyətini artırır.”[4] İmam Sadiq (əleyhis-salam) buyurur: “Xoff ayaqqabısını geymək insanın cüzam xəstəliyinə tutulmasının qarşısını alır.”[5] Lüğətdə “xoff” kəlməsi ayaqların hər ikisinin üstünü örtə bilən hər bir örtük mənasınadır – istər boğazı da olsun, istərsə olmasın.[6] Amma nə’leyn ayaqqabısı ayağın üstünün hər yerini örtmür.[7] Deyilmişdir ki, xoff nə’leyndən böyükdür.[8]
2. Yaxşı və münasib ayaqqabının əhəmiyyəti. Həzrət Əli (əleyhis-salam) bir yığıncaqda öz köməkçilərinə buyurdu: “Yaxşı ayaqqabı bədəni qoruyur, namaza kömək edir və paklığa səbəb olur.”[9]
3. Gözəl ayaqqabının meyarı. Əli (əleyhis-salam) kifayət qədər möhkəm olmayan ayaqqabı geyməkdən çəkindirirdi.[10] İmam Sadiq (əleyhis-salam) qara ayaqqabı geyməyi xoşlamır, sarı ayaqqabı[11] və ağ ayaqqabı geyməyə tövsiyə edirdi.[12] Bunların hər birini geyməyin xüsusi savabı vardır.
4. Ayaqqabı geyməyin ədəb qaydaları
Hədislərdə ayaqqabı geyməyin yolu və qayda-qanunları bəyan olunmuşdur ki, onların bəzilərini qeyd edirik:
1. Ayaqqabı yaxşı və gözəl şəkildə geyilsin;[13]
2. Ayaqqabı ayaq üstdə olan halda geyilməsin;[14]
3. Ayaqqabının bir tayını geyib yol getməkdən çəkinmək;[15]
4. Ayaqqabı geyəndə əvvəlcə sağ ayağı geymək, çıxaranda birinci sol ayaqdan çıxarmaq.[16]
5. Ayaqqabı geyərkən bu duanı oxumaq:
بِسْمِ الله، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ وَطِّئْ قَدَمَيَّ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ ثَبِّتْهُمَا عَلَى الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ يَوْمَ تَزِلُّ فِيهِ الْأَقْدَام
“Allahın adı ilə. Pərvərdigara, Məhəmməd və Ali-Məhəmmədə salam-salavat göndər, qədəmlərimi dünya və axirətdə düz və sabit saxla, qədəmlərin titrədiyi gündə mənim qədəmlərimi düz yolda sabit saxla!”
Ayaqqabını çıxaran zaman bu duanı oxumaq:
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي رَزَقَنِي مَا اَوقِي بِهِ قَدَمَي مِنَ اْلاَذَي، أَللّّهُمَّ ثَبِّتهُمَا عَلَي صِرَاطِکَ الْمُستَقِيمِ، يومَ تَزِلُّ فِيهِ الْاَقْدَامِ، وَ لَا تَزِلُّهُمَا عَنِ الصِّرَاطِ الْمُسَوَّي
“Həmd olsun o Allaha ki, ayaqlarımı əzab-əziyyətdən qorumaq üçün bu ayaqqabını mənə nəsib etdi. Pərvərdigara! Qədəmlərin əsdiyi bir gündə mənim qədəmlərimi düz yolda sabit saxla və onları düz yoldan sapdırma!”[17]
[1] Bax: “İslamın haqq olmasının dəlilləri” görünüşü, sual 13071 (sayt az13107); “İslam və əqlaniyyət” görünüşü, sual 7672 (sayt: az7747)
[2] Mütəhhəri, Mürtəza, “Məcmueyi asar”, (əsərlərinin külliyyatı), 21-ci cild, səh. 193-195, “Sədra” nəşriyyatı, Qum, 1-ci çap, Bi.Ta
[3] Aşağıdakı görünüşlərə bax: “Quran və ictihad”, sual 10749 (sayt: az10677); “Dində bəzi mövzuların hökmlərinin bəyan olunmamasının səbəbi”, sual 6372 (sayt: 6545)
[4] Şeyx Səduq, Məhəmməd ibni Əli, “Səvabul-ə’mal və iqabul-ə’mal”, səh. 25, “Şərif Rəzi” nəşriyyatı, Qum, 2-ci çap, 1406-cı qəməri il
[5] Yenə orada
[6] Tureyhi, Fəxrəddin, “Məcməul-bəhreyn”, 5-ci cild, səh. 49, “Mürtəzəvi” kitab mağazası, Tehran, 3-cü çap, 1375-ci şəmsi il
[7] Lüğətdə “nə’l” və “hiza” kimi gəlmişdir: Cövhəri, İsmail ibni Həmmad, “Əs-sihah, tacul-lüğət”, “Sihahul-ərəbiyyə”, tədqiq və təshih: Əttar, Əhməd Əbdül-Ğəfur, 5-ci cild, səh. 1831, “Darul-elm lil-məllayin”, Beyrut, 1-ci çap, 1410-cu qəməri il
[8] Əbul-Həsən, Əhməd ibni Faris ibni Zəkəriyya, “Möcəmu məqayisil-lüğət”, tədqiq və təshih: Harun, Əbdüs-Salam Məhəmməd, 2-ci cild, səh. 154, “İslami təbliğat” nəşriyyatı, Qum, 1-ci çap, 1404-cü qəməri il
[9] Kuleyni, Məhəmməd ibni Yəqub, “Əl-kafi”, tədqiq və təshih: Ğəffari, Əli Əkbər, Axundi, Məhəmməd, 2-ci cild, səh. 462, "Darul-kutubil-islamiyyə", Tehran, 4-cü çap, 1407-ci qəməri il
[10] Yenə orada, 6-cı cild, səh. 463
[11] “Səvabul-ə’mal və iqabul-ə’mal”, səh. 24 və 25
[12] Yenə orada, səh. 24
[13] Şeyx Səduq, Məhəmməd ibni Əli, “Mən la yəhzuruhul-fəqih”, tədqiq və təshih: Ğəffari, Əli Əkbər, 3-cü cild, səh. 555, “İslami nəşriyyat”ın dəftərxanası, Qum, 2-ci çap, 1413-cü qəməri il
[14] Şeyx Səduq, Məhəmməd ibni Əli, “Xisal”, tədqiq və təshih: Ğəffari, Əli Əkbər, 2-ci cild, səh. 521, “Camieyi müdərrisin” nəşriyyatı, Qum, 1-ci çap,
[15] “Kafi”, 6-cı cild, səh. 534
[16] Təbərsi, Fəzl ibni Həsən, “Adabud-diniyyə lil-xəzanətil-məiniyyə”, tərcüməçi: Abidi, Əhməd, səh. 60, “Zair”, nəşriyyatı, Qum, 1-ci çap, 1380-ci şəmsi il
[17] Yenə orada