Müvəqqəti evlilik, Qurani məciddə caiz olması bildirilən İslam qanunlarından biridirdir. Bu gözəl sünnə Peyğəmbər, birinci xəlifə və ikinci xəlifənin zamanından müəyyən bir vaxtda, İslam cəmiyyətində , ikinci xəlifə onu qadağan edənəcən icra olubdur. Məsum imamlar (ə) camaatı həmişə bu evliliyə həvəsləndirirdilər. Çünki, o vaxtkı cəmiyyətdə , bu İlahi sünnə bidətli formada haram olmuş və möminlərin bu işi görməsi , bir növ bu bidətlə qarşılaşma olubdur. Buna əsasən, bu evliliyin şiə tərəfdən müstəhəbb olması , bu səbəbdən olubdur. Bu məsələ rəvayətlərdə də xırdalanıbdır.

Amma rəvayət məsələləri çox dəqiq mövzulardır. Rəvayətlərdən istofadə , həm təxəssüs həm də sənəd araşdırmaları tələb edir ki, bu rəvayətlər doğrudur ya yox? Həm də dəlalət yəni fərz edək rəvayətin özü doğrudur, mənası və istifadə oluna bilən məzmunu nədir? Məsələn rəvayətləri anlamaqda mühüm məsələlərdən biri şəni sudurdur. Ayənin şəni nüzuluna oxşar bir şeydir ki, rəvayət hansı zamanda, hansı mövzuda və hansı məsələyə cavabda deyilibdir. Biz də bir növü sizinlə razıyıq. Yəni hədislərin mütəxəssizsiz olmayan və kifayət qədər mütaliəsi olmayan insanlar tərəfindən açıqlanan doğru deyil. Ona görə də imamların zamanından rəvayət icazəli olan şəxslər , hədis nəqli və deməsi haqları varidi. İşarə etdiyiniz rəvayətlərin aydın olması üçün, onların sənəd və mətni diqqətlə araşdırılmalıdır:

Birinci rəvayət:

Bu rəvayət Kafi kitabında bu sənəddə gəlibdir:

«عدة من أصحابنا ، عن أحمد بن محمد بن خالد ، عن محمد بن علی ، عن محمد بن أسلم ، عن إبراهیم بن الفضل ، عن أبان بن تغلب قال : قلت لأبی عبد الله ( علیه السلام ) : إنی أکون فی بعض الطرقات فأرى المرأة الحسناء و لا آمن أن تکون ذات بعل أو من العواهر؟ قال: لیس هذا علیک إنما علیک أن تصدقها فی نفسها»[1]

Bu rəvayətin sənədində, Məhəmməd ibn əli və Məhəmməd ibn Əsləm qalilərdən və hədisləri zəif olanlardandırlar. Və İbrahim ibn Fəzl əl Haşimi məchuldur.

Əlbəttə həmin babda (babi ənnəha musəddiqə əla nəfsiha) bu rəvayətdən sonrakı rəvayət sənəd baxımından doğrudur. Yəni ravilərin hamısı düz danışan və imamidirlər. Sənəd imamacan müttəsil və rəvayətin mətni də elə budur. Amma diqqət edək ki, Bizim rəvayətdə amm və xass, mütləq və müqəyyid və bəzən ziddiyyətli cümlələr var bu bizi rəvayəti anlamaqda çətinə salır. Ona görə də, rəy təfsirinə və ya səhv anlamağa düçar olmamaq üçün, onu dəqiq anlamaq üçün hədisdə mütəxəssis olanlara (müctəhidlərə) müraciət etmək lazımdır. Hər halda bu məsələ təxəssüsün araşdırmalarla isbat olubdur ki, əgər qadın ərinin olmamasını desə, yalan danışmaqdada ittiham olmaması şərhi ilə Onun sözü qəbul olunur.[2]

İkinci rəvayət:

Mövcud mənbələrdə tapılmadı. Ona görə də onun barəsində heç bir nəzər verə bilmərik.

Üçüncü rəvayət:

Rəvayətin öz əsli belədir:

«أبی عن سعد ، عن حماد بن یعلی ، عن أبیه، عن حماد بن عیسى عن زرارة ، عن أبی جعفر (ع) قال : لهو المؤمن فی ثلاثة أشیاء: التمتع بالنساء و مفاکهة الاخوان و الصلاة باللیل»[3]

Bu rəvayətin sənədində də Həmmad ibn yəli və atası yəli ibn həmmad var ki, onların hər ikisi məchuldurlar. Ona görə də rəvayət sənəd cəhətdən zəifdir. Amma məna cəhətdən ona heç bir irad yoxdur. Çünki müvəqqəti evlilik hətta ləzzət almaq üçün də olsa, düzgün və caizdir. Bundan əlavə rəvayətdə ki, təmətu kəlməsini daimi evlilik mənasına vermək olar. Belə olduqdarəvayət bizim mövzuya aid olmayacaq.

Dördüncü rəvayət:

Cətirdiyiniz dördüncü rəvayətin,

Birincisi: iki sənədi var ki, onların hər ikisi zəifdirlər, Amma bu barədə digər bir hədis var ki, sənəd cəhətdən doğrudur. Yəni onun ravilərinin hamısı düz danışan və imamidirlər. Sənəd də imama qədər müttəsildir. Buna əsasən, fiqhi cəhətdən hədisin məzmununa inanmaq olar.

İkincisi: Onun doğru mənası belədir: Onun üçün müstəhəbdir (nəinki lazım) ki, Allaha mütəəni yerinə yetirməklə itaət etsin və and içdiyi də günah olan andın aradan getməsi üçün, bir dəfə də olsa, mütəə etməlidir.[4]

Beşinci hədis:

Beşinci hədisdə rəvayət kitablarının heç birində görmədim. Buna əsasən ümumiyyətlə mütəənin halal olmasını şiənin bütün alimləri qəbul edir. Hətta yalnız ləzzət və cinsi faydalanmaq üçün olsa da. Bu məsələ qeyd olunan rəvayətlərdən başqa digər rəvayətlərdən ki, sayı da az deyil və kifayət qədər mötəbər də sayılırlar, açıqca əldə olunur.

Daha çox məlumat əldə etmək üçün baxın:

Göstərici: Müvəqqəti evlilik və rahatlıq, say: 2925 (sayt: 3130)

Göstərici: Müvəqqəti evlilik Quranda və məsumların həyatında, say: 2965 (sayt: 3467)

Göstərici: Müvəqqəti evliliyin cayiz olması, Say: 844 (sayt: 915)

Göstərici: Cəmiyyətdə müvəqqəti evliliyi icra etmək üçün olan problemlər. Say: 347 (sayt: 353)