Please Wait
9247
อาริสโตเติล, เป็นนักฟิสิกส์ ปราชญ์ และนักปรัชญากรีกโบราณ เป็นลูกศิษย์ของเพลโต และเป็นอาจารย์ของอเล็กซานเดอร์มหาราช ท่านและเพลโตได้รับยกย่องให้เป็นหนึ่งในนักปรัชญาที่มีอิทธิพลสูงที่สุดท่านหนึ่ง ในโลกตะวันตก ด้วยผลงานเขียนหนังสือเกี่ยวกับฟิสิกส์ กวีนิพนธ์ สัตววิทยา การเมือง การปกครอง จริยศาสตร์ และชีววิทยา อาริสโตเติลเกิดเมื่อประมาณ 384 ก่อนคริสตกาลที่ เมืองสตากีรา (Stagira) ในแคว้นมาเซโดเนีย ซึ่งเป็นแคว้นที่แห้งแล้งทางตอนเหนือสุดของทะเลเอเจียน ของประเทศกรีก เป็นบุตรชายของนายนิโคมาคัส (Nicomachus), ซึ่งมีอาชีพทางการแพทย์ประจำอยู่ที่เมืองสตาราเกีย และยังเป็นแพทย์ประจำพระองค์ของพระเจ้าอมินตัสที่ 2 (King Amyntas II) แห่งมาเซโดเนีย.ในวัยเด็กนั้นผู้ที่ให้การศึกษาแก่อริสโตเติลคือบิดาของเขานั้นเองซึ่งเน้นหนักไปในด้านธรรมชาติวิทยา เมื่อเขาอายุได้ 18 ปีก็ได้เดินทางไปศึกษาต่อกับปรัชญาเมธีผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุดนั้นคือ เพลโต ในกรุงเอเธนส์ ในระหว่างการศึกษาอยู่กับเพลโตประมาณ 20 ปีนั้นทำให้อาริสโตเติลเป็นนักปราชญ์ที่ลือนามต่อมาจากเพลโต และในปี 368 อาริสโตเติลก็ได้เข้าเป็นสมาชิกของสถาบันเพลโต เขาได้ศึกษากับเพลโตนานถึง 20 ปีจนกระทั่งเพลโตถึงแก่กรรม ราวปี 348 เขาจึงกลายเป็นนักปราชญ์ที่ลือนามที่สุด และเมื่อเพลโตถึงแก่กรรม จึงเดินทางออกจากกรุงเอเธนส์ และได้เปิดและสาขาของสถาบันการศึกษาขึ้นในเมือง อัสซุส ในเขตพื้นที่ตะรูด ในที่นั้นเขาได้รู้จักกับ Hrmyas ซึ่งเป็นผู้ปกครองประจำเมืองๆ หนึ่งในแคว้นนั้น และต่อมาอาริสโตเติลได้สมรสกับหลานสาวของเขา
ในปี 343 ก่อนคริสตกาล พระเจ้าฟิลิปได้เชิญให้อาริสโตเติลไปรับตำแหน่งเป็นพระอาจารย์ของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ พระราชบุตร ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 13 พรรษา อาริสโตเติลได้ตอบรับเป็นอาจารย์ เขาได้สอนวิชาการและจริยศาสตร์แก่อเล็กซานเดอร์ การตอบรับของอาริสโตเติลในครั้งนั้น ได้ทำให้เขามีโอกาสสร้างประวัติศาสตร์สำคัญขึ้นมา เพราะต่อมารวาปี 336 เมื่อพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ได้ขึ้นครองราชย์สมบัติต่อจากพระเจ้าฟิลิป และได้แผ่ขยายอาณาจักรออกไปอย่างกว้างขวาง เวลานั้นอาริสโตเติลได้เดินทางออกจากมาเซโดเนีย และกลับไปยังเอเธนส์อีกครั้งหนึ่ง พระองค์จึงได้พระราชทานทุนให้แก่อาริสโตเติลเพื่อจัดตั้งโรงเรียนที่สตากิราชื่อไลเซียม อันเป็นมหาวิทยาลัยตามแบบฉบับของอาจารย์ของท่าน
ไลเซียมเป็นมหาวิทยาลัยแห่งวิชาการ, มีห้องสมุด และมีคณาจารย์จำนวนมากประสิทธ์ประสาทวิชาการแก่บรรดาสานุศิษย์อย่างเป็นระบบ.บรรดานักวิชาการและนักคิดทั้งหลายต่างมุ่งมั่นกับการศึกษาค้นคว้าด้านวิชาการ
อาริสโตเติล เป็นอาจารย์สอนอยู่ที่นั่นด้วยเขาได้นำเสนอและแสดงทัศนะต่างๆไว้มากมาย ในการทำการศึกษาและค้นคว้าของอาริสโตเติลทำให้เขาเป็นผู้รอบรู้สรรพวิชา และได้เขียนหนังสือไว้มากมายจำนวนนับพันเล่ม ซึ่งงานต่าง ๆ ที่ได้เขียนขึ้นมานั้น ได้มีอิทธิพลต่อความเชื่อในศาสนาคริสต์จวบจนกระทั่งยุคกลางหรือยุคมืด ซึ่งมีเวลาประมาณพันปีเป็นอย่างน้อย
อาริสโตเติลมีนิสัยอย่างหนึ่งคือ ขณะสอนหนังสือเขาจะเดินไปมาไม่หยุดนิ่ง ด้วยเหตุนี้เอง,ปรัชญาของเขาจึงมีนามว่า มะชาอฺ หมายถึงปรัชญาที่เดินทางอย่างมากมาย
พระเจ้าอาเล็กซานเดอร์ ได้ถึงแก่กรรมในปี 323 พระองค์ถูกมองในทางลบอย่างมากมายจากประชาชนในกรีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรุงเอเธนส์, จึงเป็นสาเหตุทำให้อาริสโตเติลติดร่างแหไปด้วย เขาถูกข้อหาว่าเป็นผู้เห็นด้วยกับการก่อสงครามของลูกศิษย์อย่างพระเจ้าอาเล็กซานเดอร์ และทำให้พระเจ้าอาเล็กซานเดอร์ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของตน ด้วยเหตุนี้เอง อาริสโตเติลจึงเดินทางออกจากกรุงเอเธนส์ มุ่งหน้าไปยัง Khalkys เป็นพื้นดินที่เป็นมรดกตกทอดมาจากมารดา เขาได้อยู่ที่นั่นเพียงช่วงสั้นๆ เท่านั้นเอง และในปี 322 ก่อนคริสตกาลเขาก็ได้ถึงแก่กรรมด้วยโรคประจำตัว
อาริสโตเติล เป็นนักปรัชญาที่ลือนามและยิ่งใหญ่ที่สุดของโลกคนหนึ่ง เขาได้แสดงทัศนะในประเด็นหลักและหัวข้อสำคัญของความคิดทางปัญญา,และได้แสดงทัศนะไว้อย่างกว้างขวางชนิดที่ไม่ซ้ำกันและไม่มีใครเหมือน
อาริสโตเติลเป็นหนึ่งในไม่กี่บุคคลในประวัติศาสตร์ที่ได้ศึกษาแทบทุกสาขาวิชาที่มีในช่วงเวลาของเขา ในสาขาวิทยาศาสตร์ อาริสโตเติลได้ศึกษา กายวิภาคศาสตร์, ดาราศาสตร์, วิทยาเอ็มบริโอ, ภูมิศาสตร์, ธรณีวิทยา, อุตุนิยมวิทยา, ฟิสิกส์,และ สัตววิทยา ในด้านปรัชญา อริสโตเติลเขียนเกี่ยวกับ สุนทรียศาสตร์, เศรษฐศาสตร์, จริยศาสตร์, การปกครอง, อภิปรัชญา, การเมือง, จิตวิทยา, วาทศิลป์ และ เทววิทยา เขายังสนใจเกี่ยวกับ ศึกษาศาสตร์, ประเพณีต่างถิ่น, วรรณกรรม และ กวีนิพนธ์ ผลงานของเขาเมื่อรวบรวมเข้าด้วยกันแล้ว สามารถจัดว่าเป็นสารานุกรมของความรู้สมัยกรีก ทัศนะของเขาโดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่องพ้นญาณวิสัยและตรรกของเขา ได้มีอิทธิพลต่อศาสนาคริสต์จวบจนกระทั่งยุคกลางหรือยุคมืด และยังมีอิทธิพลต่อสำนักคิดต่างๆ และคริสต์ศาสนาในยุโรป ต่อมาความคิดของเขาได้กลายเป็นพื้นฐานของวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรม Renaissance
ในปรัชญาอิสลามเองก็เช่นเดียวกันถือว่าความคิดของ อาริสโตเติล มีบทบาทและมีอิทธิพลมากกว่านักปรัชญากรีกคนอื่น. นักปรัชญาส่วนใหญ่ของอิสลามเช่น ฟารอบีหรืออิบนิซีนาส่วนใหญ่จะตามความคิดของเขา ด้วยเหตุนี้เอง, แนวคิดของพวกเขาจึงขึ้นอยู่กับสำนักคิด มะชาอฺ. ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการอธิบายทัศนะ ตรรก และปรัชญาของอาริสโตเติล.
ด้วยเหตุนี้เอง, สรุปได้ว่าอาริสโตเติลมิได้เป็นศาสดาแห่งพระเจ้าอย่างแน่นอน, ทว่าเขาเป็นปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ของโลก เป็นปราชญ์ที่ลือนามที่สุดคนหนึ่ง ซึ่งบรรดาสานุศิษย์ นักปรัชญา และผู้ที่เชื่อฟังเขาพยายามจะมอบฉายานามแก่เขาว่า ศาสดาแห่งปรัชญา
ในตอนท้ายขอนำเสนอคำพูดบางประโยคอันเป็นปรัชญาลุ่มลึกของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้ ประโยคหนึ่งเขาได้กล่าวอย่างมีความหมายว่า “มิตรคือร่างที่สองของตน” “การศึกษาหาความรู้คือเสบียงที่ดีที่สุดในการเดินทางยามชรา” “ความจำเริญผาสุกอยู่ในอุ้งมือเรา” “ความยากจนของบิดาคือการเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่” “การรับรู้คือการลิ้มรสความยากลำบาก” “ความรู้คือเสบียงที่ดีที่สุดยากแก่ชรา” “ความยิ่งใหญ่ในการครอบครองมิใช่เกียรติยศ ทว่าเกียรติยศอยู่ในสิ่งที่รู้ว่านั่นเป็นความดี” “ความหวังอยู่ในการตื่น”[1]