ท่านนบี(ซ.ล.)ได้กล่าวไว้ในฮะดีษที่เรียกกันว่า “อัรบะอีน” ซึ่งรายงานไว้ในตำราฝ่ายชีอะฮ์[1]และซุนหนี่[2]บางเล่ม เนื้อหาของฮะดีษนี้เป็นการรณรงค์ให้ท่องจำฮะดีษสี่สิบบท อาทิเช่นสำนวนต่อไปนี้: “ผู้ใดในหมู่ประชาชาติของฉันที่ได้ท่องจำฮะดีษที่จำเป็นต่อการดำรงศาสนาของผู้คนถึงสี่สิบบท อัลลอฮ์จะทรงปกป้องเขาในวันกิยามะฮ์ และจะฟื้นคืนชีพในฐานะปราชญ์ศาสนาที่มีเกียรติ”[3] ฮะดีษนี้มีความเป็นเอกฉันท์ (ตะวาตุร) ในเชิงความหมาย[4] และเป็นฮะดีษเศาะฮี้ห์

ฮะดีษข้างต้นมีส่วนสำคัญที่ช่วยให้เกิดแรงจูงใจในหมู่นักวิชาการในการประพันธ์ตำรารวบรวมฮะดีษสี่สิบบท โดยตำราเหล่านี้รวบรวมฮะดีษจากบรรดามะอ์ศูมีนสี่สิบบทเกี่ยวกับประเด็นความศรัทธาและหลักจริยธรรม ในบางเล่มมีการอธิบายเพิ่มเติมด้วย ทั้งนี้ ฮะดีษข้างต้นมิได้ระบุประเภทฮะดีษเอาไว้เป็นการเฉพาะ แต่หมายรวมถึงฮะดีษทุกบทที่มีประโยชน์ต่อมนุษย์ทั้งโลกนี้และโลกหน้า

อัลลามะฮ์ มัจลิซี เชื่อว่า “การท่องจำฮะดีษ” ที่ระบุไว้ในฮะดีษข้างต้น มีระดับขั้นที่แตกต่างกัน ซึ่งจะกล่าวโดยสังเขปดังนี้:
หนึ่ง. “การท่องจำฮะดีษ”ในลักษณะการรักษาถ้อยคำของฮะดีษ อย่างเช่นการปกปักษ์รักษาไว้ในความจำ หรือสมุด หรือการตรวจทานตัวบทฮะดีษ ฯลฯ
สอง. การปกปักษ์รักษาฮะดีษ ในลักษณะการครุ่นคิดถึงความหมายของฮะดีษอย่างลึกซึ้ง หรือการวินิจฉันบัญญัติศาสนาจากฮะดีษ
สาม. การปกปักษ์รักษาฮะดีษ ในลักษณะปฏิบัติตามเนื้อหาของฮะดีษ[5]