حروف شمسی عبارتند از: " ت ، ث ، د، ذ، ر، ز، س ، ش ، ص ، ض ، ط، ظ، ل ، ن ." و حروف قمری عبارت اند از:" الف ، ب ، ج ، ح ، خ ، ع ، غ ، ف ، ق، ک ، م ، و، ه'، ی ". بنا بر این "لام" از حروف شمسی است ولی اگر "ال " بر سر کلمه ای بیاید که با لام شرو ع می شود در نوشتن آن دو بار لام نوشته می شود بنا بر این کلمات «اللاهوت»، «اللیل»، «اللعنة»، «اللعب»، «اللهو» به همین صورت (تکرار حرف لام )باید نوشته شود اما در موقع تلفظ و خواندن ، آنها را در هم ادغام کرده و به صورت مشدد تلفظ می کنند.

همانطور که گفته اید در رسم الخط عثمان طه «اللیل» را به صورت«الّیل» می نویسند و این از مختصات این رسم الخط است که این کلمه را به این شکل خاص می نویسند و رسم الخط های دیگر آنرا به شکل دیگری می نویسند و این چندان مهم نیست چرا که ممکن است ما قرآن را به زبان لاتین بنویسیم . آنچه مهم است این است که قرائت و تلفظ کلمات و حروف، صحیح و مطابق یکی از قرائت های مشهور باشد.

بنا بر این می توان گفت در هر رسم الخطی ممکن است برخی استثنائات از قوانین کلی وجود داشته باشد، اما اگر تفاوت در شیوه نگارش، موجب تفاوت در شیوه قرائت نشود، از لحاظ شرعی ایرادی نخواهد داشت.