بیان اختلافات فقهی بین فقهای شیعه و سنی درباره مناسک حج نیازمند نوشتن کتاب است که از حوصله این نوشته خارج است. به همین جهت، تنها به برخی اختلافات فقهی میان فقهای شیعه و سنی در مورد حج و عمره اشاره می‌شود و برای آگاهی بیشتر به کتاب‌هایی که در این‌باره نوشته شده، مراجعه شود.
1. محرّمات إحرام
شيعه اماميه معتقد است؛ حج‌گزار و يا عمره‌گزار، پس از پوشيدن لباس احرام، نيّت و گفتن لبيّک، مُحرم می‌شود و بايد تا پايان اعمال حج و يا عمره، از كارهايى كه بر مُحرم حرام است پرهيز كند؛ مانند شكار حيوان صحرايى، ‏آميزش يا هرگونه استفاده شهوانى ديگر، استعمال بوی خوش، و ... .[1]
یکی از اختلاف نظرها در این مسئله پوشاندن صورت برای مردان و زنان است. شيعه‏ اماميه پوشاندن صورت را براى مرد در حال احرام حرام نمی‌داند و پوشاندن صورت برای زنان حرام می‌داند؛ در عین حال براى رو گرفتن از نامحرم، جایز است چادر يا جامه را كه به سر افكنده؛ پايين بيندازد.[2]
برخی از مذاهب اهل سنت[3] همانند شیعه فتوا می‌دهند،[4] اما برخی دیگر[5] پوشاندن صورت براى مرد و زن را در حال احرام حرام می‌دانند.[6] و درباره پوشاندن صورت برای زنان می‌گویند: اگر بي‌گانه در حال نگاه كردن به او است و يا آن‌كه زن زيبا باشد؛ جائز است صورت خود را بپوشاند.[7]
2. وقوف در عرفات‏
شيعه اماميه می‌گوید: وقوف در عرفات از ظهر روز نهم ذی‌الحجه تا مغرب، از اركان حج است و كسى كه اين وقوف را درک نكند حج او باطل می‌شود. آنچه ركن است، مقدارى در سرزمين عرفات بماند، هرچند خيلى كم باشد؛ پس اگر هيچ به عرفات نرود، ركن را ترک كرده‏ است.[8]
اما مذاهب اهل سنت، در وقت آن اختلاف نظر دارند؛ برخی[9] وقت آن‌را لحظه‏اى‌ از غروب شب دهم تا سحرگاه روز عيد،[10] یا[11] از سحرگاه روز نهم ذی‌الحجه تا سحرگاه روز عید می‌دانند،[12] و گروهی دیگر[13] از زوال خورشيد روز نهم ذی‌الحجه تا فجر روز دهم، هرچند لحظه‌اى حضور داشته باشد.[14]
3. نماز طواف‏
از جمله واجبات عمره و حج در فقه شيعه، نماز طواف است. طواف كننده بعد از اتمام طواف عمره و طواف حج، دو ركعت نماز - مثل نماز صبح- می‌خواند.[15]
اما فقهاى اهل تسنن در مورد حكم نماز طواف دو نظريه مختلف داده‌اند:
الف. «شافعی‌ها» و «حنبلی‌ها» نماز طواف را از مستحبات طواف می‌دانند. بنابر اين، نه تنها واجبى به نام نماز طواف را در حج قبول ندارند، بلكه استحباب آن‌را در ضمن طواف می‌دانند و لذا می‌گويند: از جمله مستحبات طواف، خواندن دو ركعت نماز است.
شافعی‌ها معتقدند كه آن دو ركعت نماز هم لازم نيست حتماً به نيت نماز طواف باشد، بلكه هر نمازى اگرچه نماز واجب (مثلاً نماز صبح) يا نماز نافله باشد، كافى است. ولى در هر حال مستحب است بلافاصله بعد از طواف بخواند.[16] ابن رشد می‌گويد: «فقها اجماع دارند بر اين‌كه: از مستحبات طواف است كه بعد از آن، دو ركعت نماز خوانده شود».[17]
ب. «مالكيه» و «حنفيه» خواندن دو ركعت نماز، بعد از طواف را از واجبات طواف می‌دانند. «مالكيه» تصريح می‌نمايند كه: نماز طواف جزئى از «طواف» است.‏[18]
4. رمى جمره عقبه‏
يكى از احكام «منا» و از جمله واجبات حج در روز عيد قربان (دهم ذی‌حجه) به اتفاق فقهاى شيعه[19] و سنى،[20] رمى جمره عقبه است. و وقت انداختن ريگ بر «جمره عقبه» نزد فقهاى شيعه، از طلوع آفتاب روز دهم است تا غروب آن و اگر فراموش كرد، تا روز سيزدهم می‌تواند بجا آورد.[21] ‏اما در كيفيت انداختن ريگ‌ها به جمره و وقت انداختن آن ميان فقهاى شيعه و سنى اختلاف نظر هست از اين‌رو در اين موارد ذيلاً توضيح می‌دهيم:
گفته شد كه رمى «جمره عقبه» بايد در روز عيد انجام پذيرد ولى فقهاى اهل سنت در اين نكته اتفاق نظر دارند كه پيش از ظهر روز عيد - از طلوع خورشيد تا ظهر- وقت مستحب آن است.[22]
اما درباره وقت ادای آن، برخی از مذاهب اهل سنت[23] وقت اداى آن‌را از طلوع فجر روز عيد تا فجر روز بعد می‌دانند،[24]  و برخی از فقهاى معاصر آنها[25] نيز گفته‌اند: سزاوار است كه رمى جمره عقبه در روز انجام گيرد -نه در شب- و مدت آن تمام روز است تا غروب.[26]
از نظر فقهاى شيعه كيفيت انداختن سنگ به جمرات به شكل مزبور؛ يعنى انداختن سنگريزه به كمک انگشت ابهام و سبابه، مستحب است نه واجب.[27] اما اهل سنت در كيفيت «انداختن» ريگ گفته‌اند: لازم است به طور «خَذْف» باشد؛ يعنى سنگ را روى انگشت ابهام بگذارد، و سپس با ناخن انگشت سبابه آن‌را پرتاب كند.[28]

---