لطفا صبرکنید
18306
- اشتراک گذاری
چرا یوم الشک باید باشد تا ماه شعبان به سی روز منجر شود؟ آیا یوم شک دلالت بر عدم اطمینان که ماه چند روز دور زمین می چرخد است؟ چرا؟ چون هلال باید رؤیت شود؟ یا به علت عدم کشف وسایل جدید در عصر پیامبر بود؟ آیا دلیل آن که باید هلال رؤیت شود بر اساس برداشت از آیه قرآن " فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ" است؟پس چرا آیه نمی گوید فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الهلال فَلْیَصُمْهُ ؟ اگر در این آیه از کلمه "شهر" استفاده شود (به این معنی تعداد روزها 29 یا 30 روز) وجود ماه هست پس آیا آن به معنی چرخه ماه یعنی ورود اول ماه که می توان با رؤیت حاصل می شود یا با کشف دانش(حساب)؟ در مورد روزه ما باید طبق رؤیت هلال عمل کنیم ولی در ماهای دیگر بر اساس تاریخ رسمی بدون رؤیت هلال عمل می کنیم؟ در حالی که در ماهای دیگر وقتهای وجود دارد ما عملی را باید انجام بدهیم؟ در مورد ماه حج، مسلمانان که در مراسم حج شرکت می کنند فقط از تاریخ معینی را که مملکت عربیه تعیین می کنند تبعیت می کنند مانند وقوف در عرفه؟ یا مثل ماهای دیگر مثلا نیمه رجب¸ نیمه شعبان¸روزهای ولادت و شهادت؟ آیا خدا وند مهربان بین عبادت مستحب و واجب فرق قایل است؟ منظور این که عبادت واجب باید حجتش صحیح و تمام باشد در حالی که اعمال مستحبی لازم نیست این چنین شود؟ زیرا آنچه که مهم است در اعمال مستحبی ماهیت و حقیقت آن است که به دست بیاوریم؟ با تشکر
«یوم الشّک» یعنى روزى که انسان شک دارد آخر ماه شعبان است یا اوّل ماه رمضان، که روزه آن واجب نیست. آیه: «فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْه» ،در صدد بیان جواز یا عدم جواز رویت هلال با چشم مسلح یا غیر مسلح نیست. ماه های قمری یا با گذشت 30 روز از ماه قبل یا دیدن هلال ماه جدید ثابت می شود و از این نظر فرقی بین ماه های قمری نیست اما در ماه رمضان و ماه ذی الحجه به این علت که دو عمل واجب و مهم الاهی ( روزه و حج) در آن باید انجام شود، حساسیت زیادی درباره ثبوت هلال وجود دارد.
به سؤالات شما به ترتیب جواب داده می شود:
1 . «یوم الشّک» یعنى روزى که انسان شک دارد آخر ماه شعبان است یا اوّل ماه رمضان، که روزه آن واجب نیست. [1] لزوماً هر یوم الشکی اثبات نمی کند که ماه شعبان 30 روز است و چه بسا بعداً اثبات شود که یوم الشک اول ماه مبارک رمضان بوده است.
2. در باب رویت هلال با چشم مسلح و جواز آن و استناد آن به روایات، می توانید به سؤال 3195 (سایت: 3455) (اثبات اول ماه با رویت هلال توسط چشم مسلح) رجوع کنید.
3. اگر چه عده ای آیه 185 سوره بقره که می فرماید:« ِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْه» را به معنای حضور و عدم سفر در ماه مبارک رمضان معنا کرده و گفته اند:« یعنی هر کس که در ماه رمضان مسافر نباشد باید روزه بگیرد» [2] ، عده ای هم با توجه به روایات،« فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشهر» را به معنای دیدن هلال معنا کرده اند، [3] که جمع بین این دو معنا نیز ممکن است. البته که ورود به ماه مبارک رمضان با رویت هلال این ماه تحقق پیدا می کند ولی این آیه در صدد بیان جواز یا عدم جواز رویت هلال با چشم مسلح یا غیر مسلح نیست.
4. ماه های قمری یا با گذشت 30 روز از ماه قبل یا دیدن هلال ماه جدید ثابت می شود و از این نظر فرقی بین ماه های قمری نیست اما در ماه رمضان و ماه ذی الحجه به این علت که دو عمل واجب و مهم الاهی ( روزه و حج) در آن باید انجام شود، حساسیت زیادی درباره ثبوت هلال وجود دارد و ماه شوال نیز به این علت که در اولین روز آن( عید فطر) روزه گرفتن حرام است، برای رویت هلال آن دقت بیشتری می شود. اعمال مستحبی که زمان خاصی برای انجام آن سفارش شده باید در همان زمان انجام شود ولی با توجه به ماهیت اعمال مستحبی،در صورتی که بر اساس اشتباه در تشخیص روز اول ماه قمری، اعمال مستحبی در زمان مخصوص خود انجام نشود موجب از دست رفتن واجب نمی شود.
نمایه مربوط: