لطفا صبرکنید
3332
- اشتراک گذاری
یکی از کسانی که روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید،[1] پسر عموی حضرتشان عبدالرحمن بن عقیل است.[2] مادرش عبد الرحمن کنیزی ام ولد بود.[3] او با دخترعمویش خدیجه دختر امام علی(ع) ازدواج کرد.[4]
بر اساس گزارشهای تاریخی، عبد الرحمن روز عاشورا بعد از شهادت برادرش جعفر بن عقیل[5] و قبل از محمد بن عبدالله بن جعفر به میدان رفت[6] و اینگونه رجز میخواند:
«أَبِی عَقِیلٌ فَاعْرِفُوا مَکانِی مِنْ هَاشِمٍ وَ هَاشِمٌ إِخْوَانِی
کهُولُ صِدْقٍ سَادَةُ الْأَقْرَانِ هَذَا حُسَینٌ شَامِخُ الْبُنْیانِ
وَ سَیدُ الشُّیبِ مَعَ الشُّبَّان»؛[7]
(پدر من عقیل است. پس مقام و منزلت مرا در میان بنی هاشم بشناسید. آنان برادرانم هستند که بزرگانی راستین و والاتر از همردیفان خود هستند. این نیز حسین است که داراى ریشهای اصیل بوده و بزرگ پیران و جوانان است).
میگویند وی هفده نفر از سپاه اموی را به قتل رساند،[8] اما سرانجام توسط عمر بن اسد جهنی،[9] عبدالله بن عروه خثعمی،[10] یا عثمان بن خالد همدانی[11] با کمک بشر بن سوط همدانی به شهادت رسید.[12]
در زیارت ناحیه اینگونه از او تجلیل شده است:
«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَقِیلٍ، وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِیهُ عُمَرَ بْنَ أَسَدٍ الْجُهَنِی»؛[13] سلام بر عبدالرحمن بن عقیل و لعنت خدا بر عمر بن اسد جهنی که با تیر او را به شهادت رساند.
پیکر وی به همراه سایر شهدا در حرم امام حسین(ع) در کربلا و پایین پای آنحضرت(ع) دفن شده است.[14]
[1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614.
[2]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 107، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.
[3]. ابو الفرج، علی بن الحسین الأصفهانی، مقاتل الطالبیین، محقق، صقر، سید احمد، ص 96، بیروت، دار المعرفة، بیتا.
[4]. ابن حبیب، محمد بن حبیب، المحبر، محقق، شتیتر، ایلزه لیختن، ص 56، بیروت، دار الآفاق الجدیدة، چاپ اول، بیتا.
[5]. ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 5، ص 111، بیروت، دار الاضواء، 1411ق.
[6]. همان.
[7]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 106، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[8]. همان.
[9]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 491، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
[10]. دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص 257، قم، منشورات الرضی، 1368ش.
[11]. الارشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 107.
[12]. ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 74 – 75، بیروت، دار صادر، 1385ق.
[13]. المزار الکبیر، ص 491.
[14]. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 255، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ سوم، 1390ق.