از برخی روایات چنین برداشت می‌شود که وضو با آب سرد بهتر از آب گرم است:

1. امام سجاد(ع) فرمود: «من فقط با آب سرد تطهیرمی‌کنم(وضو می‌گیرم)».[1]
2. روایتی از امام هادی(ع) نقل شده است که بر اساس برخی فرازهای آن، حضرتشان به خادمش(کافور) فرمود که به جایی رفته و کاری را انجام دهد و سپس سطلی را برای ایشان آماده نماید تا برای نماز وضو بگیرد؛ اما وی دستور امام(ع) را فراموش کرد و از این جهت نگران بود که مورد سرزنش امام(ع) قرار گیرد، اما هنگامی که متوجه شد امام قصد تهجد را دارد، با اندکی هراس خدمت امام رسید. آن‌حضرت(ع) به وی فرمود: مگر نمی‌دانی که من همیشه با آب سرد وضو می‌گیرم. برای من آب را گرم کرده ‏ای و در سطل ریخته ‏ای. خادم گفت: که من این کار را انجام نداده‌ام! و مشخص شد که این خادم نبود که آب را برای امام گرم کرده بود، بلکه ظاهرا با نوعی کرامت، آب گرم در اختیار امام قرار گرفته بود و امام(ع) نیز از این‌که خداوند این امکان را برایش مهیا نمود که در آن شب سرد با آب گرم وضو بگیرد، خدا را شکر کرد».[2]

در این زمینه باید گفت؛ روایاتی که صریحاً توصیه به وضو با آب سرد کرده، ناظر به آن است که بهتر است همان آب در دسترس - با هر درجه‌ای از حرارت که باشد - را برای وضو انتخاب کرده و آن‌را با آفتاب، آتش و یا هر وسیله دیگری گرم نکرد؛ اما لازم نیست که آب را در یخچال گذاشت تا سردتر شود.

علاوه بر آن‌که استفاده از آب گرم نیز ایرادی ندارد و همان‌گونه که در حدیث امام هادی(ع) آمده، آب گرم آماده شده هدیه‌ای بزرگوارانه از جانب خدا بود که با وجود استحباب استفاده از آب سرد، خداوند در آن شب سرد، آب گرمی را در اختیار ایشان قرار داده بود و این‌که نباید از رخصت‌هایی که خداوند به انسان‌ها داده به طور کامل چشم‌پوشی نماییم.

[1]. شیخ حرّ عاملی، هدایة الامة إلی أحکام الأئمة (منتخب المسائل)، ج 1، ص 65، مشهد، مجمع البحوث الإسلامیة، چاپ اول، 1412ق.

[2]. شیخ طوسی، محمد بن حسن‏، الامالی، ص 298-299، قم، دار الثقافة، چاپ اول، 1414ق.