در منابع حدیثی، عبارتی با عنوان «اسباغ الوضوء» مشاهده می‌شود که به معنای انجام وضو به صورت کامل است،[1] و شامل رعایت تمام واجبات و مستحبات آن خواهد شد. در برخی کتاب‌های حدیثی، فصل مستقلی بدان اختصاص یافته[2] و روایاتی در ثواب و پاداش چنین وضویی ذکر گردیده است؛ مانند:

1. پیامبر اکرم(ص) فرمود: آیا شما را به کارهایی که خدا به سبب آن خطاها را از بین برده و درجات انسان را بالا می‌برد، راهنمایی کنم؟ گفتند: آری، ای رسول خدا. فرمود: در حال شدت و سختی[مثلا در سرما]، وضوی تمام و کامل گرفتن.[3]
2. امام باقر(ع) فرمود: سه چیز موجب کفاره گناه می‌شود: یک) در هوای سرد وضوی کامل گرفتن، دو) برای ادای نمازهای شبانه‌‌روزی گام برداشتن، سه) به نماز جماعت مواظبت نمودن.[4]

گفتنی است که تنها در برخی ترجمه‌های معاصر، «اسباغ الوضوء» به «وضوی شاداب» ترجمه شده است و این‌گونه نیست که در منابع دینی از وضوی مستقل و با ویژگی‌های خاصی با نام «وضوی شاداب» یاد شده باشد.

[1]. ‏طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق، حسینی‏، سید احمد، ج 5، ص 11، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، 1375ش.

[2]. ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفریات (الأشعثیات)، ص 17، باب إِسباغِ‏ الوضوء، تهران، مکتبة النینوی الحدیثة، چاپ اول، بی‌تا؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 77، ص 301، باب ثواب إسباغ الوضوء و تجدیده، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

[3]. «أَ لَا أَدُلُّکُمْ عَلَی شَی‏ءٍ یکَفِّرُ اللَّهُ بِهِ الْخَطَایا وَ یزِیدُ فِی‏ الْحَسَنَاتِ‏ قِیلَ بَلَی یا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ إِسْبَاغُ الْوُضُوءِ عَلَی الْمَکَارِه‏...»؛ ابن بابویه، محمد بن علی، أمالی، ص 322، تهران، کتابچی، چاپ ششم، 1376ش.

[4]. «...ثَلَاثٌ کَفَّارَاتٌ... إِسْبَاغُ‏ الْوُضُوءِ فِی السَّبَرَاتِ‏ وَ الْمَشْی بِاللَّیلِ وَ النَّهَارِ إِلَی الصَّلَوَاتِ وَ الْمُحَافَظَةُ عَلَی الْجَمَاعَات‏...». ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ‏1، ص 84، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، 1362ش.