نسبت به فتوای آیت الله خویی درباره پنیر "کرافت" آن چه که بیان شده است دقیق نیست، زیرا ایشان بیان نکرده اند که این پنیر دارای آنزیم خوک یا دیگر مواد حرام است بلکه گفته اند: بر فرض وجود مواد حرام در آن، خوردنش حرام است. اکنون جهت روشن تر شدن مطلب، اصل سؤال و جواب ایشان را بیان می کنیم:

سوال: بارها شنیده ایم که پنیر " کرافت" دارای برخی از اجزاء و آنزیم های خوک است، آیا خوردن آن جایز است؟

پاسخ: تا زمانی که وجود چنین مواد حرامی در آن ثابت نشده است، خوردن آن جایز است.[1]

ایشان هم چنین در کتاب " منیة السائل" در این باره می گویند: تا زمانی که وجود چنین مواد حرامی در آن ثابت نشده است، خوردن آن جایز است.[2]

بله! شهید آیت الله سید محمد باقر صدر به علت یقین به وجود چنین مواد حرامی در پنیر " کرافت" حکم به حرمت آن داده است.

در حاشیه و پاورقی کتاب "منیة السائل" به فتوای ایشان اشاره شده است، شخصی از ایشان چنین سؤال می کند: نظر و فتوای حضرتعالی نسبت به پنیر هایی (مانند کرافت) که از کشورهای غیر اسلامی وارد می شود چیست؟ آیا صحیح است که یکی از نمایندگان شما در یک تحقیق علمی، اجزاء و عناصر این نوع پنیر را بررسی کرده است؟

پاسخ: بله، برای ما ثابت شده است که پنیر کرافت حاوی برخی از مواد حرام است، اما اقسام دیگر پنیر ها تا زمانی که وجود ماده حرام در آن اثبات نشود، اصل با حلیت و پاک بودن آنها است.

بنابراین روشن شد که نظر آیت الله خویی به حرمت، در جایی بود که یقین به وجود ماده حرام در پنیر داشته باشیم و شهید آیت الله صدر، چون علم به وجود چنین مواد حرامی در پنیر مذکور داشته است حکم به حرمت آن و در غیر پنیر " کرافت" به علت عدم علم و یقین به وجود محرمات در آن،حکم به طهارت آنها داده است.

پس بدیهی است با علم و یقین آیت الله سید محمد باقر صدر به وجود مواد حرام در پنیر  " کرافت" و خصوصاً با اعتراف شرکت سازنده به وجود چنین موادی در پنیر مذکور[3]،نمی توان از این نوع پنیر استفاده کرد، علاوه بر این که فتوای آیت الله خویی در جایی بود که ما علم به وجود مواد حرام در پنیر نداشته باشیم ، در حالی که درباره این نوع پنیر گواهی آیت الله شهید صدر موجود و کافی است.

اما دیگر پنیرها همان طور که آیت الله خویی و شهید صدر فرموده اند بر حلیت خود باقی اند.