در پاسخ به باید بگوییم: سبب جنابت زنان و دوشیزگان همچون مردان یکی از این دو چیز است: 1. عمل زناشویی (دخول) 2. خروج منی . در صورت دوم تا زمانی که یقین به خروج منی نداشته باشند حکم به جنابت آنها نمی شود.[1]

اعمالی که در زمان جنابت انجام شده دو قسم است:

1. اعمالی که با حالت جنابت انجام دادن آن حرام است، مانند: ماندن در مساجد و حرم امامان معصوم (ع)، دست زدن به نوشته های قرآن کریم و ... که در ارتباط با آنها باید استغفار شود.

2. اعمالی که پاکی از جنابت شرط درست بودن آن اعمال است، مانند روزه و نماز.

حال اگر انسانی جاهل به حکم باشد و نداند که برای صحت این اعمال نیاز به طهارت از جنابت دارد، آیا باید اعمال عبادی خود را قضا کند یا نه؟ فقهای معاصر نسبت به این سؤال پاسخ هایی داده اند که در زیر تعدادی از آن ها را مرور می کنیم و البته شما وظیفه دارید بر طبق نظر مرجع تقلید خود رفتار کنید.

حضرت امام خمینی (ره) در پاسخ به این سؤال که: تکلیف کسانی که به مسأله احتلام بانوان جاهل بوده و بدون غسل مدت ها اعمال عبادی خود را انجام داده اند چیست؟، فرموده اند: اگر یقین نداشته باشند که جنب بوده اند قضای نمازها لازم نیست و در هر صورت روزه ها قضا ندارد.[2]

حضرت آیت الله خامنه ای در پاسخ به این سؤال فرموده اند: همه نمازهایى را که در حال جنابت خوانده‏ است، باید قضا کند، ولى روزه‏اى را که در حال جنابت بدون علم به اصل جنابت گرفته‏، صحیح و مجزى است و قضا ندارد.[3]

حضرت آیت الله بهجت نیز فرموده اند: کسی که نمی داند غسل جنابت واجب است، نمازهایی را که با حالت جنابت خوانده باطل است و باید قضا کند.

حضرت آیت الله مکارم فرموده اند: از زمانی که این زن غسل حیض انجام داده کفایت از غسل جنابت می کند و نماز و روزه هایی را که بعد از غسل حیض به جا آورده اند صحیح است. ایشان در پاسخ به این سؤال فرموده اند:"غسلی که برای حیض می کرده برای این منظور کفایت می کند. مقداری را که یقین دارد قبل از غسل و با حالت جنابت نماز خوانده قضا کند."[4]