برای دست‌یابی به پاسخی جامع و متناسب با پرسش، لازم است به چند پرسش پاسخ دهیم.
1. وقت فضیلت نمازهای عصر و عشاء که پس از سخنرانی‌های بعد از نماز ظهر و مغرب قرار می‌گیرند چه وقت است؟ و آیا با سخنرانی بین دو نماز وقت فضیلت آن از دست می‌رود؟
2. آیا با این مقدار سخنرانی وقت نمازگزاران گرفته می‌شود؟
3. در صورتی که وقت نمازگزاران گرفته شود، آیا این زمان اتلاف وقت به شمار می‌رود؟
نظر به این‌که معمولاً –همان‌طور که در پرسش مطرح شد- سخنرانی‌ها بین دو نماز ظهر و عصر و یا مغرب و عشا برگزار می‌شود، پس قطعاً وقت نماز ظهر و مغرب گرفته نمی‌شود، اما با توجه به وقت نماز عصر و عشا باید ملاحظه شود آیا وقت این دو نماز گرفته می‌شود و یا خیر؟
گفتنی است که وقت فضیلت نماز عصر و عشا که گفته شد: بنابر اظهر شروع وقت فضیلت نماز عصر وقتى است که سایه شاخص به چهار قدم یعنى چهار هفتم شاخص برسد و پایان وقت فضیلت عصر وقتى است که سایۀ جدید شاخص دو برابر خودش گردد [1]. ... و اول وقت فضیلت نماز عشا موقع از بین رفتن شفق است و تا یک سوم شب ادامه دارد.[2]
براین اساس با این فاصله از نظر وقت نه تنها اشکالی پیش نمی‌آید، بلکه به وقت فضیلت نماز نزدیک‌تر می‌شویم.
اما از نظر وقت نمازگزاران به نظر می‌رسد در این رابطه از دو نکته نباید غافل شد.
الف. از یک طرف می‌دانیم که بسیاری از نمازگزاران فقط جهت درک نماز جماعت در مسجد حضور می‌یابند و یا برخی از افراد مسنّ و پیر برای نگه‌داری وضو در زمان طولانی دچار مشکل می‌شوند.
ب. از سوی دیگر همۀ ماها نیاز به تذکر و موعظه داریم و میان دو نماز - یعنی زمانی که از یک تماس و ارتباط با معبود خود فارغ شدیم و آمادۀ ارتباط دیگری هستیم - شاید بهترین فرصت برای پذیرش پند و اندرز باشد، بنابر این، در جمع بین این دو باید گفت: ایرادی ندارد که موعظه در بین دو نماز انجام شود، اما به مقداری که موجب خستگی و اذیت نمازگزاران نباشد.   

---